Elektroniczna skóra
Superczuła biomimetyczna skóra składa się z dwóch warstw poliuretanu akrylowego, które są gęsto pokryte mikroskopijnymi włoskami polimerowymi wysokości 1000 nanometrów i średnicy 100 nanometrów. Dodatkowo, każdy włosek jest pokryty platyną oraz przytwierdzony do podstawy. Obie warstwy łączone są ze sobą w ten sposób, aby nanowłókna z warstwy górnej mieszały się z tymi z dolnej. Pokryte platyną włoski umożliwiają przepływ prądu pomiędzy warstwami. Ponadto, pod wpływem czynników zewnętrznych (dotyku, skręcenia, popchnięcia) nanowłókna ocierają się o siebie i zginają powodując powstawanie prądu o różnej wartości – to właśnie sprawia, iż materiał jest w stanie odróżnić czy materiał został dotknięty czy może skręcony.
Naukowcy twierdzą, iż budowa elektronicznej skóry nie wymaga skomplikowanych zespoły z nanomateriałów, w związku z tym jej produkcja jest tania i prosta. Może to w przyszłości zaowocować powstaniem wielkoformatowych sensorów napięcia o wysokiej wydajności.
Tagi: sztuczna skóra, membrana, nanometr, polimer, transdukcja, powłoka, lab, laboratorium, sensor, nanomateriał
wstecz Podziel się ze znajomymi
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje