Zorza polarna odkryta poza Układem Słonecznym
Astronomowie odkryli pierwszą zorzę polarną na obiekcie poza Układem Słonecznym. Na dodatek nie na planecie, a na gwieździe o bardzo małej - podało amerykańskie National Radio Astronomy Observatory (NRAO).Naukowcy badali obiekt oznaczony jako LSR J1835+3259. Do tego celu wykorzystali sieć radioteleskopów Karl G. Jansky Very Large Array (VLA), a także teleskopy optyczne: 10-metrowy Teleskop Kecka na Hawajach i 5-metrowy Teleskop Hale’a na górze Palomar.
Połączenie danych z obserwacji z obu zakresów pokazało, że obiekt odległy od Ziemi o 18 lat świetlnych ma cechę wyróżniającą go od bardziej masywnych gwiazd. Występują na nim zorze polarne, tyle że 10 tysięcy razy silniejsze niż jakiekolwiek widziane w Układzie Słonecznym.
Według badawczy, wnioski z obserwacji LSR J1835+3259 oznaczają, iż najchłodniejsze gwiazdy oraz brązowe karły posiadają zewnętrzne atmosfery, w których może występować aktywność zorzowa, która zastępuje aktywność magnetyczną znaną z bardziej masywnych i gorętszych gwiazd (np. Słońca).
„Cała aktywność magnetyczna, którą obserwujemy na tym obiekcie, może być wyjaśniona potężnymi zorzami polarnymi. Wskazuje to, że aktywność zorzowa zastępuję aktywność taką jak w koronie słonecznej, w przypadku brązowych karłów i mniejszych obiektów” - uważa Gregg Hallinan z California Institute of Technology (Caltech).
Obiekt LSR J1835+3259 to gwiazda o bardzo małej masie, na granicy pomiędzy małomasywnymi gwiazdami a brązowymi karłami, które z kolei pod względem masy są obiektami pośrednimi pomiędzy planetami a gwiazdami. Brązowe karły czasem nazywane są „nieudanymi gwiazdami”, bowiem mają zbyt małe masy, aby w ich wnętrzach zainicjowały się reakcje termojądrowe przemiany wodoru w hel.
Odkrycie może mieć także konsekwencje dla badań na planetami pozasłonecznymi. Wydaje się, że zorza polarna na LSR J1835+3259 jest napędzana mechanizmem dynamo podobnym do występującego w przypadku dużych planet Układu Słonecznego (np. Jowisza) i być może także wielu dużych planet pozasłonecznych. Proces ten jest słabo poznany i różni się od ziemskich zórz polarnych wynikających z oddziaływania pola magnetycznego planety z wiatrem słonecznym.
Innym wnioskiem z odkrycia jest szansa na to, że być może kiedyś będzie można zaobserwować zorze polarne także na planetach pozasłonecznych.
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl
Tagi: zorza, gwiazda, uklad sloneczny
wstecz Podziel się ze znajomymi
03-03-2023
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
03-03-2023
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
03-03-2023
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje