Nowy składnik hamujący fibryle w chorobie Alzheimera
Nieprawidłowe zgrupowania fibryli białkowych (ang. fine fibres) są znane jako struktury amyloidowe. W odróżnieniu od innych białek fibrylarnych, nie pełnią one użytecznych funkcji i są związane ze schorzeniami takimi jak choroba Alzheimera i cukrzyca typu II.Niedawne badania wskazały na 3-galusan (-)-epigallokatechiny (EGCG), który przez przypadek jest składnikiem zielonej herbaty, jako prawdopodobny lek dokonujący inhibicji formowania fibryl lub nawet promujący ich rozpad.
Ocena odpowiedniości EGCG do farmakoterapii wymaga szeroko zakrojonych badań. W związku z tym członkowie finansowanej przez UE inicjatywy przebadali oddziaływania EGCG-amyloidowa insulina. Uczestnicy projektu EGCG+INSULIN= (Towards construction of a comprehensive map of amyloid-ligand interactions: (-)-epigallocatechin 3-gallate and insulin amyloid) stworzyli Grupę Badań Amyloidowych na Wydziale Biotermodynamiki i Projektowania Leków Instytutu Biotechnologii w Wilnie na Litwie i pomogli w jej finansowaniu.
Badanie EGCG+INSULIN= jest całkowicie nową dla instytutu tematyką, która obejmuje porównawcze badania biofizyczne formowania fibryl amyloidopodobnych i testowaniu związków potencjalnie temu przeciwdziałających.
Badacze w szczególności skupili się na elongacji amyloidopodobnej fibryli insulinowej i jej oddziaływaniu z EGCG. Dane pokazały, że proces ten może mieć podobne właściwości do reakcji enzymatycznej i może być opisany równaniem kinetycznym Michaelisa-Menten. Co ciekawe i sprzeczne ze wszystkimi innymi opublikowanymi wynikami z tej tematyki, EGCG nie hamował formowania fibryli amyloidowej. Rzeczywistym inhibitorem był produkt powstający w roztworze EGCG o neutralnym lub podwyższonym pH.
Badania dotyczące oddziaływań EGCG-amyloidowa insulina będą punktem wyjścia do przyszłych badań nad wpływem EGCG na rozwój cukrzycy typu II oraz schorzeń neurodegeneracyjnych.
Źródło: www.cordis.europa.eu
Ocena odpowiedniości EGCG do farmakoterapii wymaga szeroko zakrojonych badań. W związku z tym członkowie finansowanej przez UE inicjatywy przebadali oddziaływania EGCG-amyloidowa insulina. Uczestnicy projektu EGCG+INSULIN= (Towards construction of a comprehensive map of amyloid-ligand interactions: (-)-epigallocatechin 3-gallate and insulin amyloid) stworzyli Grupę Badań Amyloidowych na Wydziale Biotermodynamiki i Projektowania Leków Instytutu Biotechnologii w Wilnie na Litwie i pomogli w jej finansowaniu.
Badanie EGCG+INSULIN= jest całkowicie nową dla instytutu tematyką, która obejmuje porównawcze badania biofizyczne formowania fibryl amyloidopodobnych i testowaniu związków potencjalnie temu przeciwdziałających.
Badacze w szczególności skupili się na elongacji amyloidopodobnej fibryli insulinowej i jej oddziaływaniu z EGCG. Dane pokazały, że proces ten może mieć podobne właściwości do reakcji enzymatycznej i może być opisany równaniem kinetycznym Michaelisa-Menten. Co ciekawe i sprzeczne ze wszystkimi innymi opublikowanymi wynikami z tej tematyki, EGCG nie hamował formowania fibryli amyloidowej. Rzeczywistym inhibitorem był produkt powstający w roztworze EGCG o neutralnym lub podwyższonym pH.
Badania dotyczące oddziaływań EGCG-amyloidowa insulina będą punktem wyjścia do przyszłych badań nad wpływem EGCG na rozwój cukrzycy typu II oraz schorzeń neurodegeneracyjnych.
Źródło: www.cordis.europa.eu
Tagi: fibryle, amyloid, cukrzyca, faldfowanie, bialko, choroba alzheimera
wstecz Podziel się ze znajomymi
03-03-2023
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
03-03-2023
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
03-03-2023
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje