Reowirusy w leczeniu raka wątroby
Naukowcy z Uniwersytetu Leeds w Wielkiej Brytanii ustalili jednocześnie, że reowirusy są w stanie niszczyć wirusa zapalenia wątroby typu C (WZW C), który często prowadzi do rozwoju raka wątrobowokomórkowego.
Reowirus okazał się skuteczny w zwalczaniu zarówno komórek raka wątroby wyhodowanych w warunkach laboratoryjnych, jak i tych pobranych od pacjentów podczas operacji. Jego obecność w organizmie aktywuje interferon, białko układu odpornościowego, które wysyła na zwiady komórki NK (ang. Natural Killer cells). Komórki NK lokalizują wówczas i zabijają komórki nowotworowe oraz komórki zakażone WZW C.
Reowirusy mogą powodować choroby układu oddechowego u dzieci, jednak w dorosłym życiu większość osób posiada już przeciw nim przeciwciała, dlatego nie powodują one objawów chorobowych.
"Mamy nadzieję, że dzięki takiej immunoterapii, stymulującej układ odpornościowy do walki z nowotworem i powodującym jego rozwój wirusem zapalenia wątroby typu C, będziemy w przyszłości mogli zapewnić pacjentom skuteczniejsze leczenie" - mówi autor badań dr Stephen Griffin. "Obecnie u osób z rakiem wątroby, którego nie możemy usunąć chirurgicznie, wchodzi w grę głównie opieka paliatywna. Chemioterapia wydłuża życie pacjentów, jednak nie powoduje ich wyleczenia, przy czym ma poważne skutki uboczne" - ocenił.
"Coraz wyraźniej widzimy, że jedną z najsilniejszych broni przeciw nowotworom jest nasz własny układ odpornościowy. Nowotwory powstają z naszych własnych komórek, dlatego układ ten często ma trudności, by bez odpowiedniej pomocy odróżnić komórki nowotworowe od zdrowych" - dodaje kolejny z badaczy dr Adel Samson.
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl
Tagi: reowirus, rak, nowotwor, watroba
wstecz Podziel się ze znajomymi
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje