Terapeutyczne wykorzystanie komórek dendrytycznych
Komórki dendrytyczne są kluczowymi elementami wrodzonego układu odpornościowego, które są mobilizowane przy pierwszych oznakach infekcji. Zrozumienie biologii komórek dendrytycznych warunkuje możliwość ich wykorzystania terapeutycznego.
Komórki dendrytyczne pełnią kluczową rolę w procesie przekazywania informacji pomiędzy wrodzoną i adaptacyjną odpowiedzią odpornościową poprzez rozpoznawanie specyficznych wzorców molekularnych bakterii, wirusów, pasożytów i grzybów, wykorzystując do tego celu receptory rozpoznawania patogenów. Uruchomienie tych receptorów prowadzi do produkcji specyficznych cytokin, które z kolei prowadzą do różnicowania się komórek T. Kluczową rolę w regulowaniu tych cytokin odgrywa aktywacja i nuklearna translokacja kluczowego czynnika transkrypcyjnego NF-κB. Enzym A20/TNFAIP3 modyfikujący ubikwytynę z kolei reguluje sygnalizację poprzez NF-κB.
Aby lepiej zrozumieć rolę A20 w biologii komórek dendrytycznych, naukowcy realizujący finansowany przez UE projekt A20 DC SUBSETS (Immune regulation of NF-kappaB in dendritic cell subsets by the ubiquitin editing enzyme A20) przeprowadzili sekwencjonowanie RNA następnej generacji komórek dendrytycznych bez A20 (KO), heterozygotycznych i typu dzikiego (WT). Wyniki wskazały na ekspresję prawie 2000 genów różnicujących biorących udział w różnicowaniu komórek Th17, aktywacji komórek B, przyciąganiu i wzroście neutrofili.
Eksperymenty in vitro z kokulturami komórek Th naiwnych i komórek dendrytycznych wskazały, że brak A20 kierował różnicowanie na linię Th17, podczas gdy komórki dendrytyczne WT powodowały powstawanie komórek Th2.
Naukowcy zbadali efekt braku A20 w kilku podzespołach komórek dendrytycznych i odkryli specyficzną rolę każdego podzespołu w utrzymywaniu homeostazy odpornościowej. Interesujący wynik uzyskano po usunięciu A20 w płucnych komórkach dendrytycznych w modelu astmy alergicznej i grypy. Zwierzęta te były chronione przed odpowiedziami układu odpornościowego związanymi z Th2, ale miały przewagę w zwalczaniu zakażenia grypą w porównaniu z myszami z grupy kontrolnej.
Podsumowując, działania zrealizowane w ramach projektu A20 DC SUBSETS znacznie poprawiły stan naszej wiedzy o biologii komórek dendrytycznych i zależnego od kontekstu znaczenia sygnalizacji NF-κB. Uzyskane wyniki mogą być podstawą dalszej analizy prowadzącej do zrozumienia kluczowych procesów dotyczących komórek dendrytycznych i opracowania konkretnych strategii celowych. Te ostatnie mogą przyczynić się do opracowania nowatorskich terapii przeciwko chorobom związanym z układem odpornościowym.
Źródło: www.cordis.europa.eu
Aby lepiej zrozumieć rolę A20 w biologii komórek dendrytycznych, naukowcy realizujący finansowany przez UE projekt A20 DC SUBSETS (Immune regulation of NF-kappaB in dendritic cell subsets by the ubiquitin editing enzyme A20) przeprowadzili sekwencjonowanie RNA następnej generacji komórek dendrytycznych bez A20 (KO), heterozygotycznych i typu dzikiego (WT). Wyniki wskazały na ekspresję prawie 2000 genów różnicujących biorących udział w różnicowaniu komórek Th17, aktywacji komórek B, przyciąganiu i wzroście neutrofili.
Eksperymenty in vitro z kokulturami komórek Th naiwnych i komórek dendrytycznych wskazały, że brak A20 kierował różnicowanie na linię Th17, podczas gdy komórki dendrytyczne WT powodowały powstawanie komórek Th2.
Naukowcy zbadali efekt braku A20 w kilku podzespołach komórek dendrytycznych i odkryli specyficzną rolę każdego podzespołu w utrzymywaniu homeostazy odpornościowej. Interesujący wynik uzyskano po usunięciu A20 w płucnych komórkach dendrytycznych w modelu astmy alergicznej i grypy. Zwierzęta te były chronione przed odpowiedziami układu odpornościowego związanymi z Th2, ale miały przewagę w zwalczaniu zakażenia grypą w porównaniu z myszami z grupy kontrolnej.
Podsumowując, działania zrealizowane w ramach projektu A20 DC SUBSETS znacznie poprawiły stan naszej wiedzy o biologii komórek dendrytycznych i zależnego od kontekstu znaczenia sygnalizacji NF-κB. Uzyskane wyniki mogą być podstawą dalszej analizy prowadzącej do zrozumienia kluczowych procesów dotyczących komórek dendrytycznych i opracowania konkretnych strategii celowych. Te ostatnie mogą przyczynić się do opracowania nowatorskich terapii przeciwko chorobom związanym z układem odpornościowym.
Źródło: www.cordis.europa.eu
Tagi: komórki dendrytyczne, infekcja
wstecz Podziel się ze znajomymi
03-03-2023
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
03-03-2023
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
03-03-2023
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje