Długość telomerów a powstawanie nowotworów
Zachowanie stałej długości chromosomów ma kluczowe znaczenie dla czynności komórki. Dogłębne poznanie tego procesu ma więc istotny wpływ na identyfikację czynników warunkujących powstawanie nowotworów.
Proces replikacji genomu ssaków z natury nie jest w stanie skopiować końca chromosomu, co powoduje stopniowe jego skracanie. Aby zapobiec utracie genów, natura wyposażyła chromosomy w umieszczone na ich końcach powtarzające się sekwencje nazywane telomerami, blokujące aktywację mechanizmu uszkadzającego DNA. Jednakże zbyt duża długość telomerów może powodować ich niestabilność i rekombinację.
Niektóre komórki ciała, jak komórki rozrodcze czy macierzyste, zawierają telomerazę – wysoce ewolucyjną, konserwatywną, odwrotną transktyptazę wydłużającą telomery w chromosomach. Kompensuje to niezdolność komórek do pełnej replikacji końców chromosomów. Jak dotąd mechanizm regulacji wydłużania telomerów w sposób pozwalający uniknąć nadmiernego zwiększenia długości i powstawania niestabilnych telomerów nie jest dobrze poznany.
Aby temu zaradzić, w ramach finansowanego ze środków UE projektu TELOSCREEN (How spontaneous telomeric fusions occur: unravelling new pathways required for end protection) przebadano modelowy organizm Schizosaccharomyces pombe. W opartym na transpozonach genetycznym badaniu przesiewowym odkryto nowe białka niezbędne do homeostazy telomerów. Okazało się, że regulatorem telomerazy jest wysoce konserwatywna fosfataza Ssu72.
Naukowcy zauważyli, że telomery w mutantach Ssu72 są trzy do pięciu razy dłuższe niż w komórkach typu dzikiego, jak również powodują aktywację punktu kontrolnego cyklu komórkowego oraz odpowiedzi na uszkodzenia DNA. Mutanty nie inicjują jednoniciowego kompleksu wiążącego DNA, co sprzyja syntezie nici opóźnionych i zahamowanie aktywności telomerazy. Wyraźnie dowodzi to wpływu Ssu72 na syntezę nici opóźniających i hamowanie przyłączania telomerazy. Podobne wyniki uzyskano w przypadku komórek ludzkich, w których obniżenie ekspresji SSU72 powoduje wydłużenie się telomerów i zatrzymanie cyklu komórkowego.
Wyniki badania TELOSCREEN pozwoliły dogłębnie zrozumieć procesy regulacji i homeostazy telomerów. Komórki nowotworowe zawierają aktywną telomerazę, z tego powodu uzyskane w ramach projektu dane nie tylko pozwolą poznać mechanizmy rozwoju nowotworów, ale również tworzyć nowe terapie antyrakowe.
Źródło: www.cordis.europa.eu
Niektóre komórki ciała, jak komórki rozrodcze czy macierzyste, zawierają telomerazę – wysoce ewolucyjną, konserwatywną, odwrotną transktyptazę wydłużającą telomery w chromosomach. Kompensuje to niezdolność komórek do pełnej replikacji końców chromosomów. Jak dotąd mechanizm regulacji wydłużania telomerów w sposób pozwalający uniknąć nadmiernego zwiększenia długości i powstawania niestabilnych telomerów nie jest dobrze poznany.
Aby temu zaradzić, w ramach finansowanego ze środków UE projektu TELOSCREEN (How spontaneous telomeric fusions occur: unravelling new pathways required for end protection) przebadano modelowy organizm Schizosaccharomyces pombe. W opartym na transpozonach genetycznym badaniu przesiewowym odkryto nowe białka niezbędne do homeostazy telomerów. Okazało się, że regulatorem telomerazy jest wysoce konserwatywna fosfataza Ssu72.
Naukowcy zauważyli, że telomery w mutantach Ssu72 są trzy do pięciu razy dłuższe niż w komórkach typu dzikiego, jak również powodują aktywację punktu kontrolnego cyklu komórkowego oraz odpowiedzi na uszkodzenia DNA. Mutanty nie inicjują jednoniciowego kompleksu wiążącego DNA, co sprzyja syntezie nici opóźnionych i zahamowanie aktywności telomerazy. Wyraźnie dowodzi to wpływu Ssu72 na syntezę nici opóźniających i hamowanie przyłączania telomerazy. Podobne wyniki uzyskano w przypadku komórek ludzkich, w których obniżenie ekspresji SSU72 powoduje wydłużenie się telomerów i zatrzymanie cyklu komórkowego.
Wyniki badania TELOSCREEN pozwoliły dogłębnie zrozumieć procesy regulacji i homeostazy telomerów. Komórki nowotworowe zawierają aktywną telomerazę, z tego powodu uzyskane w ramach projektu dane nie tylko pozwolą poznać mechanizmy rozwoju nowotworów, ale również tworzyć nowe terapie antyrakowe.
Źródło: www.cordis.europa.eu
wstecz Podziel się ze znajomymi
03-03-2023
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
03-03-2023
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
03-03-2023
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje