Lepszy monitoring gazów cieplarnianych
Ponad 200 uczestników - naukowców i pracowników z 14 krajów Unii Europejskiej połączyło się aby utworzyć wyjątkową sieć w dziedzinie badań klimatu. Inicjatywa ta koncentrowała się na gazach cieplarnianych z wyłączeniem dwutlenku węgla (CO2) - metanie, tlenku azotu, heksafulorku siarki i halonach oraz diwodorze.Projekt INGOS (Zintegrowany system obserwacji gazów cieplarnianych z wyłączeniem CO2) wspierał integrację i dostęp do istniejących narodowych infrastruktur badawczych w celu poprawy i poszerzenia europejskich możliwości w zakresie monitoringu gazów cieplarnianych z wyłączeniem CO2.
Po raz pierwszy projekt zawierał wszystkie istotne aspekty wymagane dla badania zmian klimatu, takich jak harmonizacja i intensywna kontrola jakości danych historycznych i bieżących.
Badacze przeprowadzili również długoterminowy monitoring odpowiednich rodzajów gazów na poziomie europejskim i porównali aktualny stan technik pomiarowych. Nowe metody, normy, instrukcje, najlepsze praktyki i techniki modelowania zostały opracowane i połączone z danymi zdalnego wykrywania i pomiarów.
Dodatkowo, badacze ocenili budżety gazów cieplarnianych z wyłączeniem CO2, stosując metodę kowariancji wirów i techniki zmian przepływów oraz ilościowego ujęcia źródeł z użyciem izotopów. Połączenie różnych dziedzin naukowych w projekcie o pojedynczej infrastrukturze umożliwiło naukowcom utworzenie ogólnego obrazu emisji gazów z wyłączeniem CO2 na terenie Europy.
Ta inicjatywa miała ogromny wpływ z powodu jej zróżnicowania międzynarodowego i charakteru interdyscyplinarnego, który umożliwił badaczom prace poza ich własnymi dyscyplinami badawczymi. Projekt INGOS również pomógł decydentom podejmować świadome decyzje dotyczące zmian klimatu i protokołów międzynarodowych dotyczących ograniczenia emisji gazów cieplarnianych z wyłączeniem CO2 jak i strategii badawczych. Projekt umożliwił im reagowanie na przyszłe polityczne, społeczne i ekonomiczne wyzwania oraz opracowywanie wiedzy naukowej.
Partnerzy projektów zarówno pisali jak i przeglądali międzynarodowe raporty i angażowali się wraz z decydentami we władzach na poziomach lokalnych, państwowych i międzynarodowych, doradzając im w sprawach strategii ograniczania emisji gazów cieplarnianych i ochrony warstwy ozonowej.
Na koniec, projekt INGOS odegrał istotną rolę w integrowaniu różnych platform obserwacyjnych i rozwijaniu naziemnych pomiarów, które uzupełniają dane satelitarne. Rezultaty będą miały ogromny wpływ na rozwijanie zdalnych pomiarów gazów cieplarnianych w atmosferze.
Źródło: www.cordis.europ.eu
Po raz pierwszy projekt zawierał wszystkie istotne aspekty wymagane dla badania zmian klimatu, takich jak harmonizacja i intensywna kontrola jakości danych historycznych i bieżących.
Badacze przeprowadzili również długoterminowy monitoring odpowiednich rodzajów gazów na poziomie europejskim i porównali aktualny stan technik pomiarowych. Nowe metody, normy, instrukcje, najlepsze praktyki i techniki modelowania zostały opracowane i połączone z danymi zdalnego wykrywania i pomiarów.
Dodatkowo, badacze ocenili budżety gazów cieplarnianych z wyłączeniem CO2, stosując metodę kowariancji wirów i techniki zmian przepływów oraz ilościowego ujęcia źródeł z użyciem izotopów. Połączenie różnych dziedzin naukowych w projekcie o pojedynczej infrastrukturze umożliwiło naukowcom utworzenie ogólnego obrazu emisji gazów z wyłączeniem CO2 na terenie Europy.
Ta inicjatywa miała ogromny wpływ z powodu jej zróżnicowania międzynarodowego i charakteru interdyscyplinarnego, który umożliwił badaczom prace poza ich własnymi dyscyplinami badawczymi. Projekt INGOS również pomógł decydentom podejmować świadome decyzje dotyczące zmian klimatu i protokołów międzynarodowych dotyczących ograniczenia emisji gazów cieplarnianych z wyłączeniem CO2 jak i strategii badawczych. Projekt umożliwił im reagowanie na przyszłe polityczne, społeczne i ekonomiczne wyzwania oraz opracowywanie wiedzy naukowej.
Partnerzy projektów zarówno pisali jak i przeglądali międzynarodowe raporty i angażowali się wraz z decydentami we władzach na poziomach lokalnych, państwowych i międzynarodowych, doradzając im w sprawach strategii ograniczania emisji gazów cieplarnianych i ochrony warstwy ozonowej.
Na koniec, projekt INGOS odegrał istotną rolę w integrowaniu różnych platform obserwacyjnych i rozwijaniu naziemnych pomiarów, które uzupełniają dane satelitarne. Rezultaty będą miały ogromny wpływ na rozwijanie zdalnych pomiarów gazów cieplarnianych w atmosferze.
Źródło: www.cordis.europ.eu
wstecz Podziel się ze znajomymi
03-03-2023
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
03-03-2023
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
03-03-2023
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje