Chrząszcze hodujące grzyby
Naukowcy przyjrzeli się życiu chrząszczy hodujących grzyby, aby sprawdzić, w jaki sposób rozwijają swoje hodowle i chronią je przed patogenami.
Owady hodujące są jednym z najbardziej ekscytujących przykładów skutecznej symbiozy w naturze. Chrząszcze ryjkowcowate są owadami hodującymi, których źródłem pożywienia są uprawiane przez nie grzyby.
To w jaki sposób chrząszcze rozwijają swoje hodowle i tłumią działanie patogenów, a także rola, jaką odgrywają bakterie w gospodarce azotowej tych owadów pozostaje tajemnicą.
Finansowana ze środków UE inicjatywa FARMING IN BEETLES (Mechanizmy hodowli grzybów chrząszczy ryjkowcowatych) powstała w celu pozyskania nowej wiedzy o chrząszczach hodujących. Zespół badawczy podjął działania, mające na celu uzyskanie nowych informacji o mechanizmach behawioralnych i chemicznych stojących za hodowlą grzybów prowadzoną przez chrząszcze ryjkowcowate.
Naukowcy biorący udział w projekcie starali się ustalić, czy chrząszcze ryjkowcowate mogą w aktywny sposób wpływać na gatunki występujące w ich hodowlach grzybów. Następnie zbadali, w jaki sposób chrząszcze bronią swoich hodowli przed patogenami grzybów oraz czy mogą nawozić te hodowle.
W ramach projektu FARMING IN BEETLES ustalono, że chrząszcz ryjkowcowaty z gatunku Xyleborinus saxesenii może kontrolować gatunki grzybów rosnące w ich hodowlach. Zespół zaobserwował higieniczne zachowania chrząszczy, które zwiększyły częstotliwość pielęgnacji po wprowadzeniu zarodników patogenicznych grzybów.
Według naukowców substancją chemiczną wykorzystywaną przez chrząszcze do powstrzymywania rozwoju patogenów może być produkowany przez nie etanol. Fakt, że chrząszcze najszybciej rozmnażają się w drzewach o największym stężeniu etanolu miałby potwierdzać tezę, że to właśnie ta substancja chemiczna pozwala im powstrzymywać rozwój patogenicznych grzybów.
W ramach projektu FARMING IN BEETLES przeprowadzono badania larw, poczwarek i dorosłych chrząszczy i ustalono, że roznoszą one specyficzne symbionty mikroorganizmów, które wspomagają rozrost grzybów. Odkrycie roli drobnoustrojów w symbiozie chrząszczy i grzybów stanowi przełom, a zespół naukowy kontynuuje prace, mające na celu scharakteryzowanie produkowanych związków chemicznych.
Ponadto naukowcy sprawdzili, czy chrząszcze ryjkowcowate wykorzystują bakterie wiążące azot do nawożenia ich upraw. Odkryli, że niektóre ze szczepów chrząszczy ryjkowcowatych posiadają zdolność wiązania azotu.
Wyniki te rzucają światło na znaczenie powiązań symbiotycznych w utrzymywaniu ewolucji zachowań społecznych chrząszczy ryjkowcowatych. Te odkrycia mogą całkowicie zmienić nasze postrzeganie tych systemów i otworzyć zupełnie nowe kierunki badań.
To w jaki sposób chrząszcze rozwijają swoje hodowle i tłumią działanie patogenów, a także rola, jaką odgrywają bakterie w gospodarce azotowej tych owadów pozostaje tajemnicą.
Finansowana ze środków UE inicjatywa FARMING IN BEETLES (Mechanizmy hodowli grzybów chrząszczy ryjkowcowatych) powstała w celu pozyskania nowej wiedzy o chrząszczach hodujących. Zespół badawczy podjął działania, mające na celu uzyskanie nowych informacji o mechanizmach behawioralnych i chemicznych stojących za hodowlą grzybów prowadzoną przez chrząszcze ryjkowcowate.
Naukowcy biorący udział w projekcie starali się ustalić, czy chrząszcze ryjkowcowate mogą w aktywny sposób wpływać na gatunki występujące w ich hodowlach grzybów. Następnie zbadali, w jaki sposób chrząszcze bronią swoich hodowli przed patogenami grzybów oraz czy mogą nawozić te hodowle.
W ramach projektu FARMING IN BEETLES ustalono, że chrząszcz ryjkowcowaty z gatunku Xyleborinus saxesenii może kontrolować gatunki grzybów rosnące w ich hodowlach. Zespół zaobserwował higieniczne zachowania chrząszczy, które zwiększyły częstotliwość pielęgnacji po wprowadzeniu zarodników patogenicznych grzybów.
Według naukowców substancją chemiczną wykorzystywaną przez chrząszcze do powstrzymywania rozwoju patogenów może być produkowany przez nie etanol. Fakt, że chrząszcze najszybciej rozmnażają się w drzewach o największym stężeniu etanolu miałby potwierdzać tezę, że to właśnie ta substancja chemiczna pozwala im powstrzymywać rozwój patogenicznych grzybów.
W ramach projektu FARMING IN BEETLES przeprowadzono badania larw, poczwarek i dorosłych chrząszczy i ustalono, że roznoszą one specyficzne symbionty mikroorganizmów, które wspomagają rozrost grzybów. Odkrycie roli drobnoustrojów w symbiozie chrząszczy i grzybów stanowi przełom, a zespół naukowy kontynuuje prace, mające na celu scharakteryzowanie produkowanych związków chemicznych.
Ponadto naukowcy sprawdzili, czy chrząszcze ryjkowcowate wykorzystują bakterie wiążące azot do nawożenia ich upraw. Odkryli, że niektóre ze szczepów chrząszczy ryjkowcowatych posiadają zdolność wiązania azotu.
Wyniki te rzucają światło na znaczenie powiązań symbiotycznych w utrzymywaniu ewolucji zachowań społecznych chrząszczy ryjkowcowatych. Te odkrycia mogą całkowicie zmienić nasze postrzeganie tych systemów i otworzyć zupełnie nowe kierunki badań.
wstecz Podziel się ze znajomymi
03-03-2023
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
03-03-2023
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
03-03-2023
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje