Nowe badania nad nanodrutami
Unijny projekt NANOEMBRACE (Embracing one dimensional semiconductor nanostructures) połączył 10 akademickich i 12 przemysłowych zespołów badawczych, które przeprowadziły szereg wzajemnie powiązanych badań w zakresie kontrolowanego wzrostu nanostruktur jednowymiarowych, kontrolowanej modyfikacji składu nanostruktur 1D celem uzyskania heterostruktur zbudowanych z drutów kwantowych, nieniszczącego charakteryzowania nanostruktur 1D oraz funkcjonalizacji i łączenia jednowymiarowych nanostruktur typu „as grown”.
Uczeni eksperymentowali z różnymi metodami stymulowania wzrostu zespołów nanodrutów półprzewodnikowych o określonym kształcie, wymiarach, kierunku wzrostu, strukturze krystalicznej i położeniu podłoża, wykorzystując różne podłoża i katalizatory. Ich działania obejmowały zarówno analizy i modelowanie podstawowych mechanizmów wzrostu nanodrutów, jak i budowę przykładowych urządzeń.
W szczególności badacze opracowali charakterystykę wieloskalowej platformy do tworzenia map strukturalnych, elektrycznych i optycznych właściwości pojedynczych nanodrutów oraz całych ich zespołów, jak również urządzeń na bazie nanodrutów. W badaniach zastosowano mikroskopy wysokiej rozdzielczości oraz zaawansowane techniki analizy optycznej.
Sfunkcjonalizowanie nanostruktur 1D pozwoliło naukowcom zastosować osiągnięcia teoretyczne i w zakresie wzrostu oraz charakterystyki do stworzenia nowych przyrządów, czujników oraz urządzeń optoelektronicznych i do konwersji energii. Wykorzystując intrygujące właściwości nanodrutów, zespół NANOEMBRACE z powodzeniem zbudował bazujący na nanodrutach termiczny mikroskop skaningowy o wysokiej rozdzielczości i czułości, czujniki par organicznych oparte na nanodrutach matrycowanych DNA, nanoskalowe mikrorurki z krzemu porowatego do konstrukcji LED, czujniki ciśnienia o wysokiej czułości i szerokim zakresie dynamicznym oraz elementy przeznaczone do tandemowych ogniw słonecznych.
Wyniki projektu pomogły rozpropagować badania nad nanodrutami i związane z nimi technologie, czego dowodem jest duża liczba chętnych do udziału w warsztatach i konferencjach związanych z projektem. Rezultaty badań opublikowano w wielu artykułach w prestiżowych czasopismach naukowych oraz na stronie projektu.
wstecz Podziel się ze znajomymi
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje