Nanociało, które może posłużyć do zwalczania koronawirusa
Szwedzki zespół wyizolował przeciwciało, tzw. nanociało, które unieszkodliwia białko wirusa SARS-CoV-2 niezbędne mu do wnikania do komórek. Zdaniem badaczy przeciwciało może posłużyć do opracowania skutecznej terapii.
Na łamach pisma „Nature Communications” naukowcy z Instytutu Karolinska opisali obiecujące odkrycie, które może pomóc w walce z koronawirusem. Udało im się wyizolować małe przeciwciało atakujące białko spike, za pomocą którego koronawirus SARS-CoV-2 łączy się z receptorami ACE2 na komórkach i wnika do ich wnętrza.
„Mamy nadzieję, że nasze wyniki pomogą w opanowaniu pandemii poprzez prowadzenie dalszych badań tego nanociała, jako kandydata na lek zwalczający infekcję” - mówi współautor publikacji, prof. Gerald McInerney.
Naukowcy wstrzyknęli alpace (zwierzę z rodziny wielbłądowatych) białko spike koronawirusa. Po 60 dniach we krwi zwierzęcia pojawiła się silna odpowiedź immunologiczna. Spośród różnych produkowanych przez limfocyty alpaki nanociał, badacze wyizolowali jedno (Ty), które skutecznie neutralizuje wirusa.
Nazwa pochodzi od imienia alpaki - Tyson
„Z pomocą mikroskopii krioelektronowej mogliśmy zobaczyć, jak nanociało przyłącza się do wirusowego białka spike na epitopie (fragment łączący się z przeciwciałem, przyp. red.), który wpasowuje się do receptora ACE2. Umożliwiło nam to strukturalne zrozumienie silnej neutralizującej aktywności” - opowiada główny autor badania dr Leo Hanke.
Nanociała, jak wyjaśniają naukowcy, mają szereg zalet w porównaniu do typowych przeciwciał. Są od nich ponad 10 razy mniejsze i zwykle łatwiejsze w produkcji na dużą skalę. Ponadto, przy obecnej technologii można je przystosować do użycia u ludzi i wykazywały już terapeutyczne działanie przy wirusowych infekcjach dróg oddechowych.
„Nasze rezultaty pokazują, że Ty1 może silnie przyłączać się do białka spike SARS-CoV-2 i neutralizować wirusa bez wykrywalnej aktywności ubocznej. Rozpoczynamy teraz przedkliniczne badania na zwierzętach, aby sprawdzić neutralizujący potencjał terapeutyczny in vivo” - podkreśla jeden z autorów odkrycia prof. Ben Murrell.
Sekwencja Ty1 jest dostępna w artykule, zostanie także wpisana w NCBI GenBank pod kodem MT784731.
Źródło: pap.pl
wstecz Podziel się ze znajomymi
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje