Gdy nadchodzi pełnia Księżyca krócej śpimy
W dniach poprzedzających pełnię Księżyca ludzie później kładą się spać; krócej też śpią. O związanych z tym ustaleniach badaczy donosi czasopismo Science Advances.
Naukowcy przeprowadzili badanie dotyczące oddziaływania pełni Księżyca na nasz sen. Zaobserwowali oni, że zmieniają się zachowania ludzi poprzedzające zaśnięcie, a także zachowania podczas snu. Obserwacje te dotyczą zarówno mieszkańców obszarów miejskich, jak i wiejskich. Zależności te odnotowano na dwóch kontynentach - w Ameryce Północnej i Południowej.
Zespół badaczy prześledził wzorce snu 98 osób w trzech regionach argentyńskiej prowincji miasta Formosa. Zrekrutowano trzy grupy badanych: dwie pierwsze zamieszkiwały tereny wiejskie; pierwsza grupa nie miała dostępu do elektryczności, druga miała do niej ograniczony dostęp. Trzecia grupa ludzi zamieszkiwała tereny miejskie i miała nieograniczony dostęp do prądu. Grupy badanych miały zróżnicowaną możliwość korzystania ze sztucznego światła, gdyż wcześniejsze badania wykazały, że jego ilość, nawet przy nienaturalnym źródle sprawia, że możemy rozregulować swój rytm dobowy.
Gdy zbliżała się pełnia Księżyca, u wszystkich osób średnia ilość snu zmniejszyła się o 46–58 minut na dobę. Badani w tym czasie chodzili też spać średnio pół godziny później. Zachowania te pojawiły się u wszystkich badanych trzy do pięciu dni przed pełnią księżyca. Jak zauważają autorzy badań, fakt że ten sam wzór zachowań wystąpił u wszystkich badanych bez względu na dostęp do sztucznego światła wskazywał, że nasze naturalne rytmy snu mogą być zsynchronizowane z księżycem.
Mimo iż nie wszyscy mogli korzystać z elektryczności w równym stopniu - zauważono, że we wszystkich trzech społecznościach ludzie wykazywali te same zmiany zachowań podczas snu i przygotowań do niego, gdy księżyc przechodził przez swój niespełna 30-dniowy cykl (pełny cykl wynosi 29,5 dnia).
Naukowcy powtórzyli badanie również w Stanach Zjednoczonych - tym razem przyjrzeli się zachowaniom związanym ze snem w grupie 464 studentów koledżu w Seattle. Obserwacje wykazały te same zależności - gdy zbliżał się czas pełni księżyca, studenci kładli się spać później, a czas spania skrócił się.
Według badaczy dzieje się tak z powodu zmiennej ilości naturalnego światła, które dociera od Księżyca - staje się on stopniowo jaśniejszy w miarę zbliżania się do pełni. W wieczory poprzedzające pełnię Księżyca - kiedy badani spali najmniej i najpóźniej chodzili spać - światło odbijające się od Księżyca było bardziej naturalne, mocniej też oświetlało otoczenie.
“Obserwowane przez nas wzorce najprawdopodobniej są wrodzoną adaptacją, która pozwoliła naszym przodkom wykorzystać to naturalne źródło wieczornego światła” - tłumaczy dr Leandro Casiraghi, główny autor badania. „Dzięki temu zjawisku, nasi przodkowie tysiące lat temu mogli w nocy więcej widzieć i działać” - dodaje.
Źródło: pap.pl
wstecz Podziel się ze znajomymi
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje