Proces starzenia się powiązany z rytmem okołodobowym
Prawidłowe funkcjonowanie rytmu okołodobowego zależy od aktywności genu SIRT1, który zapobiega także rozwojowi chorób podeszłego wieku - informuje o wynikach badań naukowców czasopismo "Cell".
Naukowcy z Massachusetts Institute of Technology (USA) wykazali, że gen SIRT1, odpowiedzialny za zapobieganie chorobom związanym ze starzeniem się organizmu, spełnia również kluczową rolę w kontrolowaniu rytmu okołodobowego u zwierząt, a możliwe, że także u ludzi.Już rezultaty wcześniejszych badań sugerowały, iż zakłócenie rytmu okołodobowego u zwierząt - czyli wewnętrznego zegara, który nadzoruje procesy snu i czuwania i inne funkcje organizmu, w tym metabolizm i temperaturę ciała w odniesieniu do dobowych zmian oświetlenia w przyrodzie - skutkuje wystąpieniem problemów, takich jak otyłość, cukrzyca i inne zaburzenia metaboliczne.
Badacze zauważyli, że regularność rytmu okołodobowego ulega osłabieniu wraz z wiekiem, lecz pobudzenie aktywności genu SIRT1 może zapobiec niekorzystnym zmianom w organizmie i w związku z tym opóźnić procesy starzenia się.
"Jeśli moglibyśmy utrzymać SIRT1 na jak najwyższym możliwym poziomie aktywności pomimo upływających lat, bylibyśmy w stanie opóźnić starzenie się w wewnętrznym zegarze mózgu i obserwować tylko wynikające z tego korzyści zdrowotne" - mówi Leonard Guarente, współautor badania.
W celu zbadania roli SIRT1 w funkcjonowaniu rytmu okołodobowego, naukowcy stworzyli genetycznie zmodyfikowane szczepy myszy, które produkowały różne ilości SIRT1 w mózgu. Zwierzęta wykazywały obniżony, podwyższony, bądź normalny poziom SIRT1 i na skutek tego nieznacznie różniły się długością cyklu okołodobowego.
Badacze zaobserwowali, że młode myszy o obniżonej ilości SIRT1 w mózgu charakteryzowały się zakłóconym rytmem okołodobowym, co zwykle następuje u zwierząt w podeszłym wieku.
Myszy o normalnym poziomie SIRT1 reagowały, jak zwykłe zwierzęta. Młode gryzonie, pomimo celowych zakłóceń rytmu okołodobowego, potrafiły szybko powrócić do prawidłowego funkcjonowania. Natomiast starsze zwierzęta miały z tym większy problem.
Z kolei u myszy z podwyższonym poziomem SIRT1 nie zauważono żadnych kłopotów związanych z rytmem okołodobowym, nawet gdy zwierzęta były już stare.
Naukowcy pracują teraz nad stworzeniem leków, które mogłyby pobudzić działanie SIRT1. Jednak nie udało im się jeszcze znaleźć substancji zdolnej pokonać barierę krew-mózg i dotrzeć do jądra nadskrzyżowaniowego podwzgórza, gdzie znajduje się centrum naszego wewnętrznego zegara.
Źródło: http://www.pap.pl
03-03-2023
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
03-03-2023
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
03-03-2023
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje