Więcej rtęci ryby wchłaniają na większych głębokościach
Mikroorganizmy w oceanie przekształcają związki rtęci w toksyczną metylortęć, która kumuluje się w organizmach ryb, skorupiaków i mięczaków. Duże drapieżniki mają jej w sobie więcej, gdyż zjadają dużo małych skażonych nią ryb. Już w 2009 roku badacze z UH stwierdzili, że jest to powiązane z głębokością żerowania i miejscem w łańcuchu pokarmowym.
W dobrze oświetlonych wodach na powierzchni oceanu zachodzą reakcje fotochemiczne rozkładające metylortęć. Natomiast w wodach głębszych jest jej dużo więcej - oceniają badacze z University of Michigan i Uniwersytetu Hawajskiego.
"Kilka lat temu opublikowaliśmy pracę na temat tego, że drapieżne ryby, które żywiły się w głębokich wodach otwartego oceanu, jak mieczniki, mają w organizmie większą koncentrację rtęci niż te, które żywią się przy powierzchni, jak tuńczyk żółtopłetwy. Nie wiedzieliśmy jednak dlaczego" - powiedział prof. geologii i geofizyki Uniwersytetu Hawajskiego Brian Popp, współautor nowego badania, które opublikowano w periodyku "Nature Geoscience".
Naukowcy przewidują, że poziom rtęci w głębinach będzie rósł, zatem będzie to "skutkowało zwiększonym jej poziomem w organizmach ryb" - podkreśla prof. Joel Blum z University of Michigan. "Jeśli mamy efektywnie zmniejszyć koncentrację rtęci w rybach oceanicznych, to musimy zredukować jej emisję, m.in. w Chinach i Indiach" - dodał.
Ludziom metylortęć może zagrażać, gdy na nasz stół trafiają duże drapieżniki, jak mieczniki czy tuńczyki. Toksyczna substancja może uszkadzać centralny układ nerwowy, serce i układ odpornościowy. Narażone są zwłaszcza rozwijające się mózgi płodów i małych dzieci.
Źródło: http://www.pap.pl
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje