Poznawanie sił kształtujących Ziemię
Subdukcja to proces zachodzący na styku płyt tektonicznych Ziemi - jedna płyta wsuwa się pod drugą, wciągając materiał powierzchniowy do jej wnętrza. Proces ten prowadzi do wielu różnych zjawisk na powierzchni Ziemi, od wulkanizmu po najgłębsze i najbardziej niszczycielskie trzęsienia ziemi.Jednak wiele aspektów subdukcji nadal nie zostało dobrze poznanych. Badania naukowe mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia, gdzie tego typu siły mogą doprowadzić do kataklizmów groźnych dla ludzi. Mogą także pomóc w odpowiedzi na podstawowe pytania o chemiczną i termiczną historię naszej planety.
Realizowany w latach 2007-2011 i dofinansowany ze środków unijnych projekt C2C (Od skorupy do jądra: los subdukowanego materiału) miał na celu stworzenie roboczej, europejskiej sieci badawczej, która pogłębiłaby podstawową wiedzę na temat procesu subdukcji.
Naukowcy, pracujący pod kierunkiem Uniwersytetu w Bayreuth, określili podstawowe pytania badawcze oraz usprawnili koordynację i współpracę czołowych grup badawczych, zajmujących się studiowaniem subdukcji.
Projekt zgromadził jedenaście instytucji partnerskich z całej Europy, specjalizujących się w petrologii, mineralogii doświadczalnej i obliczeniowej oraz analizie, syntezie i dynamicznych badaniach wnętrza Ziemi.
Zespół badawczy skoncentrował się na mechanizmach zapoczątkowujących trzęsienia ziemi, transporcie płynów przez płaszcz i ekstrakcji magmy z wnętrza Ziemi.
Poznanie mechanizmów sterujących tymi zjawiskami wymaga starannego scharakteryzowania właściwości fizycznych minerałów biorących w nich udział i środowiska płaszcza Ziemi, z którym wchodzą w interakcję.
Zespół C2C zajął się wieloma konkretnymi zagadnieniami, między innymi:
- rolą substancji lotnych, takich jak woda i CO2, w łukach wulkanicznych;
- topnieniem skał zwierających węgiel, głównie osadowych;
- trwałością węglanów (MgCO3-FeCO3-CaCO3) w warunkach wysokiego ciśnienia;
- składem płynów uwalnianych w strefach subdukcji.
Analiza rozpuszczania się Fe-węglanu FeCO3 (syderytu) w roztworze wodnym przyniosła wyniki, które mają ogromny potencjał, aby posunąć naprzód wiedzę na temat sposobu zapoczątkowania życia na Ziemi.
Naukowcy odkryli reakcję redoks z jednoczesnym tworzeniem się molekuł organicznych. Taka reakcja mogła odegrać istotną rolę w początkach życia na Ziemi.
Obok osiągnięć naukowych, sieć C2C wniosła ważny wkład w szkolenie młodych naukowców. Wielu czołowych uczestników to stypendyści Marie Curie, prowadzący prace doktoranckie lub wstępne prace postdoktoranckie.
Projekt C2C otrzymał około 2,6 mln EUR dofinansowania ze środków unijnych.
Więcej informacji:
Karta informacji o projekcie: http://cordis.europa.eu/projects/rcn/82454_pl.html
Uniwersytet w Bayreuth, http://www.neu.uni-bayreuth.de/en/Uni_Bayreuth/home/index.html
Źródło: www.cordis.europa.eu
03-03-2023
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
03-03-2023
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
03-03-2023
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje