Poprawa efektywność leków przeciwpsychotycznych w epoce spersonalizowanej farmakoterapii
Kontekst kliniczny podawania oraz dawkowania leków przeciwpsychotycznych może mieć niebagatelne znaczenie w kontekście ich efektywności, donoszą Philippe Vincent oraz Édouard Kouassi z Institut universitaire en santé mentale de Montréal oraz z Uniwersytetu w Montrealu. Efektywność większości leków przeciwpsychotycznych podyktowana jest ich właściwościami farmakokinetycznymi, lub też ich zdolnością do przedostania się do układu krwionośnego po wchłonięciu z przewodu pokarmowego. Vincent i Kouassi spróbowali odnieść się do treści artykułu umieszczonego w czasopiśmie Lancet, którego autorem był Stefan Leucht. Przeprowadził on metaanalizę wyników ponad 200 badań nad efektywnością oraz działaniami niepożądanymi 15 leków przeciwpsychotycznych. Według zebranych przez Leuchta danych, pięć najnowszych leków przeciwpsychotycznych drugiej generacji (zyprazydon, arypiprazol, asenapina, iloperydon oraz lurasydon) należą do grupy leków o najniższej efektywności, pomimo, że posiadają podobne właściwości farmakokinetyczne co leki przeciwpsychotyczne pierwszej generacji lub inne leki drugiej generacji. Leucht opublikował wyniki swoich analiz w czasopiśmie Lancet we wrześniu 2013 roku; w swoim artykule nie umieścił jednak żadnych słów wyjaśnienia odnośnie tych zaskakujących danych.
Niektóre z leków przeciwpsychotycznych są skuteczne tylko wtedy, gdy pacjenci ściśle przestrzegają zaleceń dotyczących ich stosowania. Według Vincenta i Kouassiego, żeby niektóre z leków skutecznie wchłaniały się przez przewód pokarmowy, muszą być spełnione konkretne, specyficzne warunki. „Zyprazydon na przykład należy przyjmować dwa razy dziennie wraz z posiłkiem o wartości co najmniej 500 kalorii, podczas gdy asenapinę należy całkowicie rozpuścić pod językiem, a pacjent musi powstrzymać się od jej połykania, a także od picia, jedzenia czy palenia papierosów przez następne 10 minut”, mówi Vincent. „Stanowi to duże wyzwanie z racji tego, że połowa osób cierpiących na zaburzenia psychotyczne nie przyjmuje leków zgodnie z zaleceniami”.
Vincent i Kouassi stwierdzają także, że ustalenie prawidłowej dawki leku przeciwpsychotycznego stanowi dla lekarza nie lada wyzwanie, gdyż uzyskanie optymalnej dawki terapeutycznej przy pierwszej próbie jest bardzo trudne. Dlatego też lekarze muszą robić to w sposób empiryczny. „Większość objawów niepożądanych pojawia się zanim uda się uzyskać optymalną dawkę terapeutyczną, co zniechęca pacjentów do kontynuowania terapii”, mówi Kouassi. „Lekarze muszą przeprowadzać wiele prób, jako że właściwości farmakokinetyczne konkretnego leku są różne u każdego z pacjentów. Poprzez dopasowywanie dawki leku na podstawie stopnia absorpcji, dystrybucji leku, metabolizmu i eliminacji, lekarz może spersonalizować terapię, która dopiero wtedy staje się bardziej efektywna. Uważamy, że wszystkie leki przeciwpsychotyczne (z wyłączeniem klozapiny) mogą być tak samo efektywne, jeżeli tylko ich stężenie w osoczu będzie odpowiednio duże”.
Jeżeli w wynikach badań zanalizowanych przez Leuchta wzięto by pod uwagę stężenia leków w osoczu każdego pacjenta, z pewnością moglibyśmy wyciągnąć bardziej trafne wnioski na temat skuteczności poszczególnych leków. „Potwierdza to tylko, że w przyszłości farmakoterapia w ramach leczenia psychiatrycznego będzie terapią spersonalizowaną, dostosowaną do konkretnego pacjenta”, mówi Vincent.
Autor tłumaczenia: Bartłomiej Taurogiński
Źródło: http://www.eurekalert.org/pub_releases/2013-12/uom-hcw120613.php
Vincent i Kouassi stwierdzają także, że ustalenie prawidłowej dawki leku przeciwpsychotycznego stanowi dla lekarza nie lada wyzwanie, gdyż uzyskanie optymalnej dawki terapeutycznej przy pierwszej próbie jest bardzo trudne. Dlatego też lekarze muszą robić to w sposób empiryczny. „Większość objawów niepożądanych pojawia się zanim uda się uzyskać optymalną dawkę terapeutyczną, co zniechęca pacjentów do kontynuowania terapii”, mówi Kouassi. „Lekarze muszą przeprowadzać wiele prób, jako że właściwości farmakokinetyczne konkretnego leku są różne u każdego z pacjentów. Poprzez dopasowywanie dawki leku na podstawie stopnia absorpcji, dystrybucji leku, metabolizmu i eliminacji, lekarz może spersonalizować terapię, która dopiero wtedy staje się bardziej efektywna. Uważamy, że wszystkie leki przeciwpsychotyczne (z wyłączeniem klozapiny) mogą być tak samo efektywne, jeżeli tylko ich stężenie w osoczu będzie odpowiednio duże”.
Jeżeli w wynikach badań zanalizowanych przez Leuchta wzięto by pod uwagę stężenia leków w osoczu każdego pacjenta, z pewnością moglibyśmy wyciągnąć bardziej trafne wnioski na temat skuteczności poszczególnych leków. „Potwierdza to tylko, że w przyszłości farmakoterapia w ramach leczenia psychiatrycznego będzie terapią spersonalizowaną, dostosowaną do konkretnego pacjenta”, mówi Vincent.
Autor tłumaczenia: Bartłomiej Taurogiński
Źródło: http://www.eurekalert.org/pub_releases/2013-12/uom-hcw120613.php
03-03-2023
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
03-03-2023
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
03-03-2023
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje