Georadar przydatny w przedsięwzięciach gospodarczych i naukowych
"Rozpoznanie budowy osadów w przypowierzchniowej części ziemi często przysparza wiele trudności. Wynika to z niewystarczającej ilości zebranych danych np. w wyniku punktowych wierceń, wkopów czy niewielkich rozmiarów odkrywek" – wyjaśnia doktorantka.
Jak tłumaczy, metoda georadarowa (GPR – Ground Penetrating Radar) dostarcza wysokorozdzielcze i ciągłe profile georadarowe, co pozwala na uzyskanie nowych informacji o budowie wewnętrznej i wykształceniu facjalnym form depozycyjnych i osadów je budujących.
Celem prowadzonych przez nią badań jest porównanie wyników osiągniętych podczas obserwacji terenowych i tradycyjnych badań sedymentologicznych z rezultatami otrzymanymi z profilowań georadarowych.
"Istotne będzie przede wszystkim określenie, w jakim typie osadów metoda georadarowa daje najlepsze rezultaty, najdokładniejsze pomiary (największe rozdzielczości), czyli najmniejsze rozbieżności względem wykonanych badań sedymentologicznych" – wylicza Lejzerowicz.
Powstawaniem skał osadowych zajmuje się sedymentologia. Bada ona procesy kształtowania, transportu i depozycji (sedymentacji) materiału. Badania sedymentologiczne prowadzone są zarówno w terenie, jak i w laboratoriach.
Geolog zamierza też wykazać praktyczne zastosowania metody georadarowej w płytkiej geologii. Jej zdaniem poszerzy to wiedzę dotyczącą budowy wewnętrznej form geomorfologicznych. Może też przyczynić się do odkrycia nowych struktur i poznania procesów formujących ich powstawanie.
Jak zaznacza Lejzerowicz, niektóre formy geomorfologiczne są niewystarczająco rozpoznane. Podkreśla, że georadar pozwala na bezinwazyjne poznanie budowy wewnętrznej badanych osadów. Metoda nie wymaga dodatkowych badań, a co za tym idzie - nie generuje dodatkowych kosztów.
Badaczka wskaże najlepsze zastosowania georadaru i sposoby interpretacji otrzymanych wyników profilowań georadarowych. Jej projekt badawczy ma pokazać możliwości, jakie daje przetwarzanie i interpretacja otrzymanych danych w programie komputerowym, jak również stworzenie trójwymiarowych modeli badanych form.
Dzięki wysokiej rozdzielczości przy pokazaniu przestrzennego rozmieszczenia struktur sedymentacyjnych, relacji litologicznych oraz zmienności uziarnienia można będzie lepiej poznać procesy, jakie zachodziły podczas powstawania rozmaitych form geomorfologicznych. Kompleksowe połączenie badań georadarowych i sedymentologicznych nie jest powszechnie stosowane. To nowatorskie podejście zostało wyróżnione w programie stypendialnym Uniwersytetu Warszawskiego "Doktoraty dla Mazowsza". Program realizuje Centrum Otwartej i Multimedialnej Edukacji UW (COME UW). Projekt otrzymał dofinansowanie dzięki Mazowieckiej Jednostce Wdrażania Programów Unijnych z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Poddziałania 8.2.1 „Wsparcie dla współpracy sfery nauki i przedsiębiorstw” Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje