W komecie ISON wykryto rzadki izotop azotu
Zespół złożony z czterech japońskich i jednego amerykańskiego astronoma użył ośmiometrowego teleskopu Subaru do zbadania komety C/2012 S1 (ISON), która później uległa zniszczeniu podczas zbliżenia do Słońca na przełomie listopada i grudnia 2013 roku. Wyniki tych badań opublikowano w czasopiśmie „Astrophysical Journal Letters”.
Grupa kierowana przez doktoranta Yoshiharu Shinnakę i profesora Hideyo Kawakitę (Kyoto Sangyo University) prowadziła obserwacje spektrografem dużej rozdzielczości HDS (High Dispersion Spectrograph). Naukowcom udało się wykryć w widmie obecność linii od dwóch form związków azotu: 14NH2 oraz 15NH2.
Warto podkreślić, że po raz pierwszy wyraźnie dostrzeżono obecność w komecie rzadkiego izotopu 15NH2. Udało się także określić względną zawartość obu izotopów w kometarnym amoniaku (NH3). Wyniki są zgodne z hipotezą, że istniały dwa osobne rezerwuary azotu w obłoku, z którego uformował się Układ Słoneczny.
Badania komet są sposobem astronomów na lepsze poznanie początków Układu Słonecznego, bowiem uważa się, iż większość czasu spędziły one w dużym oddaleniu od Słońca, w pasie Kupiera poza orbitą Neptuna, albo jeszcze dalej – w Obłoku Oorta (hipotetycznym rezerwuarze komet) i dzięki temu zachowały wiele informacji o fizycznych i chemicznych warunkach panujących we wczesnych fazach ewolucji Układu Słonecznego.
Jedną z interesujących naukowców cząsteczek jest amoniak (NH3), ponieważ dość obficie występuje w lotnych substancjach, które sublimują z kometarnego lodu. Z kolei grupa aminowa (-NH2) jest jedną z najprostszych cząsteczek i na dodatek jest związana z życiem. Badania tych różnych form występowania azotu mogą więc dać wskazówki odnośnie związków pomiędzy obecnym życiem na Ziemi a składnikami występującymi w przestrzeni kosmicznej.
Naukowcy dokonali obserwacji komety ISON 15 i 16 listopada 2013 r. w momencie, gdy kometa przechodziła wybuch jasności, który rozpoczął się 14 listopada. Izotop 15NH2 udało się wykryć bez problemu, a stosunek izotopów azotu 14 do 15 równy 139 (z błędem 38) jest zbliżony do średniej dla dwunastu innych komet, która wynosi około 130. Oznacza to, że kometa ISON jest pod tym względem typowa.
Zespół planuje dalsze obserwacje azotu w innych kometach oraz badania laboratoryjne. Astronomowie mają nadzieję na odkrycie pochodzenia komety ISON oraz mechanizmów, które doprowadziły do wybuchu jasności obiektu.
Źródło: www.nauka.pap.pl
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje