Struktura mózgu wpływa na różnice w zachowaniu
Autorzy odkrycia uważają, że analizując jej budowę może przewidzieć, w jakim miejscu w skali ryzyka znajduje się dana osoba.
Zespół neurobiologów kierowany przez dr Ifat Levy odkrył, że ludzie, u których określona część kory ciemieniowej ma większą niż przeciętnie objętość, są skłonni do podejmowania większego ryzyka niż osoby o mniejszej objętości tego obszaru. Swoje wnioski naukowcy z Yale opublikowali we wrześniowym wydaniu czasopisma „Journal of Neuroscience".
„Chociaż od lat wiadomo, że istnieje kilka cech osobowości i procesów poznawczych, które znajdują odzwierciedlenie w budowie poszczególnych obszarów mózgu, niewiele było dotąd badań poszukujących związku pomiędzy strukturą mózgu a skłonnością do ryzyka, np. ekonomicznego. Postanowiliśmy zająć się tą kwestią” - wyjaśnia dr Levy.
Do badania autorzy zakwalifikowali grupę młodych dorosłych - mężczyzn oraz kobiet - mieszkających na północno-wschodnim wybrzeżu USA (w sumie 61 osób). Uczestnicy mieli dokonać serii wyborów dotyczących udziału w kilkunastu loteriach pieniężnych, które różniły się między sobą stopniem ryzyka. Następnie u wszystkich badanych wykonano standardowe badanie mózgu za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI).
Okazało się, że u osób skłonnych do podejmowania ryzykownych decyzji finansowych część kory mózgowej - a konkretnie prawy, tylny obszar kory ciemieniowej - miała większą objętość niż przeciętnie.
„Na podstawie przeprowadzonych badań możemy stwierdzić, że oglądając skan mózgu jakiejkolwiek osoby da się trafnie ocenić jej skłonność do ryzyka” - mówi dr Levy.
Uczona ostrzega jednak, że otrzymane wyniki nie mówią nic o związku przyczynowo-skutkowym między tymi faktami. „Nie wiemy, czy to zmiany strukturalne prowadzą do zmian w zachowaniu, czy odwrotnie” - wyjaśnia.
Omawiane badanie nie jest pierwszym, w którym zespół dr Levy skupiał się na różnicach w skłonności do ryzyka pomiędzy ludźmi. Już wcześniej ekipa z Yale wykazała, że tendencja do podejmowania ryzykownych zachowań spada wraz z wiekiem. Zdaniem autorów, aktualne odkrycie doskonale wyjaśnia, dlaczego tak się dzieje. Na starość kora mózgowa robi się bowiem coraz cieńsza; jej objętość maleje. „W kolejnych badaniach chcemy potwierdzić tę zależność" - mówi Levy, dodając, że aby uzyskać wiarygodne wyniki, eksperyment będzie musiał być przeprowadzony na większej populacji.
Źródło: www.pap.pl
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje