Trochę o kleszczach
Główne zagrożenie, jakie stanowią te pajęczaki dla ludzi to przenoszenie chorób, które kleszcze nabywają od zakażonych żywicieli. Do zakażenia dochodzi w czasie ukłucia, gdy następuje bezpośrednie wprowadzenie zarazków do krwi. Ponadto do zarażenia może dojść podczas spożywania niepasteryzowanego mleka lub jego przetworów, w którym może znajdować się wirus kleszczowego zapalenia mózgu.
Kleszcze bytują w miejscach odwiedzanych zarówno przez zwierzęta jak i człowieka. Żyją głównie na obszarach lasów liściastych i mieszanych, obszarach trawiastych, w gęstych zaroślach, paprociach, a także w parkach miejskich i na obrzeżach osiedli mieszkaniowych otoczonych terenami zielonymi.
Przyciąga je biały kolor, ciepło, ruch powietrza, zapach kwasu masłowego obecnego w pocie. Człowieka atakują wszystkie stadia larwalne. Ślina kleszczy zawiera substancję znieczulającą skórę, oraz substancje cementopodobne, które tworzą futeralik przyczepiający go do skóry żywiciela. Następnie kleszcz wnika w skórę i pobiera krew.
Na świecie występuje około 899 gatunków kleszczy z czego w Polsce żyje 19.
W Polsce najczęściej występuje kleszcz pospolity (Ixodes ricinus).
Usuwanie kleszcza
Ukłucia przez kleszcze często prowadzą do wystąpienia reakcji o charakterze alergicznym, ropnym, obrzękowym, które mogą dawać różne objawy u ludzi w zależności od wrażliwości układu immunologicznego.
Ukłucia przez kleszcze dotyczą najczęściej kończyn górnych, dolnych. Zazwyczaj znajdujemy je na rękach, nogach, głowie i uszach, zgięciach stawów, w pachwinach oraz fałdach skórnych. Najmniej ukłuć występuje w obrębie szyi.
Sposób usuwania kleszcza
Usuwanie kleszcza za pomocą pęsety jest dość trudne i wymaga doświadczenia. Należy jak najszybciej po zauważeniu kleszcza na powierzchni ciała przystąpić do usunięcia. Delikatnie, ale zdecydowanie usunąć kleszcza chwytając go jak najbliżej ciała.
Nie należy wykręcać kleszcza palcami oraz smarować substancjami natłuszczającymi. Może to spowodować zatkanie tchawek (narządu wymiany gazowej) kleszcza, a następnie jego wymioty, które przyśpieszają przedostanie się bakterii i wirusów do osoby ukąszonej.
Alternatywą dla pęsety są miniaturowe pompki ssące, plastikowe "kleszczołapki" dostępne w aptekach.
Jeśli nie jesteśmy pewni czy będziemy umieli właściwie usunąć kleszcza, wskazane jest zgłoszenie się do lekarza.
Cykl życiowy kleszcza
Trwa 2-3 lata. Występują w nim trzy stadia rozwojowe: larwa, nimfa, postać dorosła.
Kleszcze są pasożytami bezwzględnie krwiopijnymi, wymagającymi co najmniej 3 żywicieli w każdym stadium rozwoju. Przebywają na człowieku lub zwierzęciu krótko (2 godz. – 7 dni), jednak żyją dość długo, średnio 2-4 lata.
Zapłodniona dorosła samica składa około 2000 jaj, które potrzebują od 3 do 36 tygodni na przekształcenie się w larwę. Larwa po napiciu się krwi zaczynaj linieć i przemieniać się w nimfę, trwa to od 5 tygodni do 5 miesięcy. Następnie nimfy szukają dwóch żywicieli, aby po 5-8 miesiącach zamienić się w dorosłe postacie zdolne do rozmnażania.
Ogólna objętość wypitej krwi (wg Balashov, 1973)
larwa: 3,754 μl
nimfa: 62,183 μl
samica: 3 657,2 μl
Choroby odkleszczowe
Kleszcze są wektorami 130 odmian wirusów, 200 gatunków piroplazm, kilku gatunków filarii, grzybów, 20 gatunków riketsji, 20 gatunków krętków i innych bakterii. Stąd zjawisko istnienia wielu chorób odkleszczowych takich jak: borelioza, kleszczowe zapalenie mózgu (kzm), tularemia, ludzka anaplazomza grnulocytarna, babeszjoza (piroplazmoza).
Więcej o chorobach i szczepieniu się na:
Źródło: www.wiz.pl
03-03-2023
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
03-03-2023
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
03-03-2023
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje