Nowatorskie molekuły w leczeniu oponiaka
Wysokoprzepustowe, interdyscyplinarne metody dostarczają nowoczesnych metod badania chorób i znajdowania nowych terapii. Poprzez badania przesiewowe małych molekuł, europejscy naukowcy odkryli obiecujące związki do walki z oponiakiem.Oponiak to guz wewnątrzczaszkowy, który tworzy się na oponach mózgowych, czyli błonach okrywających mózg. Występuje często i w większości przypadków jest łagodny. Leczenie obejmuje resekcję chirurgiczną, lecz gdy całkowite usunięcie jest niewykonalne, w przeciągu paru lat następuje nawrót choroby. Wyraźnie obrazuje to potrzebę medycznych interwencji w walce z oponiakiem.
Zakres finansowanego przez UE projektu HTDDSFMT (High throughput drug discovery studies for meningioma therapeutics) objął identyfikację molekuł, które mogłyby być użyte w ramach nowatorskich strategii leczenia oponiaka. W tym kontekście naukowcy przeprowadzili wysokoprzepustowe badania przesiewowe 4000 leków zatwierdzonych przez FDA. Głównym kryterium było przekraczanie przez związki bioaktywne bariery krew-mózg i wnikanie do mózgu.
Naukowcy zidentyfikowali cztery takie związki i określili ich skuteczne dawki inhibicyjne na różnych linach komórkowych. Bazując na tych danych, wybrali dwa związki wiodące, skuteczne w niskich stężeniach, i przystąpili do testowania ich na ksenograftowym modelu oponiaka u myszy. Wgląd mechanistyczny w funkcjonowanie związku SM1 wykazał, że wywierane przez niego działanie przeciwnowotworowe polega na inhibicji sygnalizacji Wnt/β-katenina i nasileniu sygnałów proapoptotycznych.
Reasumując, dowody wygenerowane w projekcie HTDDSFMT przetarły szlaki w kierunku stworzenia nowatorskich terapii oponiaka. Istnieje potrzeba dalszych badań zidentyfikowanych związków, aby określić ich kliniczne korzyści u ludzi.
Źródło: www.cordis.europa.eu
Zakres finansowanego przez UE projektu HTDDSFMT (High throughput drug discovery studies for meningioma therapeutics) objął identyfikację molekuł, które mogłyby być użyte w ramach nowatorskich strategii leczenia oponiaka. W tym kontekście naukowcy przeprowadzili wysokoprzepustowe badania przesiewowe 4000 leków zatwierdzonych przez FDA. Głównym kryterium było przekraczanie przez związki bioaktywne bariery krew-mózg i wnikanie do mózgu.
Naukowcy zidentyfikowali cztery takie związki i określili ich skuteczne dawki inhibicyjne na różnych linach komórkowych. Bazując na tych danych, wybrali dwa związki wiodące, skuteczne w niskich stężeniach, i przystąpili do testowania ich na ksenograftowym modelu oponiaka u myszy. Wgląd mechanistyczny w funkcjonowanie związku SM1 wykazał, że wywierane przez niego działanie przeciwnowotworowe polega na inhibicji sygnalizacji Wnt/β-katenina i nasileniu sygnałów proapoptotycznych.
Reasumując, dowody wygenerowane w projekcie HTDDSFMT przetarły szlaki w kierunku stworzenia nowatorskich terapii oponiaka. Istnieje potrzeba dalszych badań zidentyfikowanych związków, aby określić ich kliniczne korzyści u ludzi.
Źródło: www.cordis.europa.eu
03-03-2023
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
03-03-2023
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
03-03-2023
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje