Dieta i ruch kontra geny
W wyniku analizy badań, stwierdzono, iż geny są odpowiedzialne za wysokie ryzyko otyłości, czego nie można powiedzieć w przypadku niepowodzeń przy odchudzaniu.
Naukowcy podają, iż osoby będące nosicielami jednego wariantu genu FTO są z natury ciężsi o 3kg. Inaczej jest w przypadku osób posiadających homozygoty z allelami mniejszego ryzyka, gdyż wówczas prawdopodobieństwo wystąpienia otyłości jest wyższe o 1,7 razy.
Na podstawie analizy badań około 9 tysięcy ludzi okazało się, iż bycie nosicielem wysokiego ryzyka otyłości bynajmniej nie przeszkadza w pozbyciu się kilogramów.
Przedstawiciel Uniwersytetu w Newcastle prof. John Mathers podkreśla, iż nie należy obwiniać genów. Człowiek jest w stanie schudnąć poprzez poprawnie dobraną dietę oraz aktywność fizyczną.
Autorzy z British Medical Journal przeanalizowali dane ponad 9 tysięcy ludzi z całego świata. Osoby te wzięły udział w randomizowanych badaniach utraty wagi. Sprawdzono, czy występowanie allelu FTO wpływa w jakikolwiek sposób na to, ile człowiek chudnie.
Okazało się, iż osoby z wysokim ryzykiem otyłości reagowali tak samo jak inni na zorientowane interwencje utraty wagi. Oznacza to, iż niekorzystny wpływ genu FTO na tycie nie przeszkadza w proponowanym terapiom przez pracowników służby zdrowia.
Zauważono podobne reakcje na odchudzanie dla kobiet i mężczyzn, osób młodych i starszych jak i również innych nacji u których występował genotyp FTO. W związku z tym, iż w badaniach brali udział przede wszystkim osoby rasy białej, dlatego w następnych badaniach należy skupić główną uwagę na osoby innych grup etnicznych. Należy również przeanalizować wpływ innych genów na odchudzanie.
Źródło: Newcastle University
Najdokładniejsze systemy satelitarnego transferu czasu
Nie zawsze zegar atomowy działa lepiej niż kwarcowy.
Ponad połowa chorych z SARS-CoV2 cierpi na długi covid
Przez długi czas może mieć takie objawy jak zmęczenie.
Uniwersytet Warszawski będzie kształcić kadry dla energetyki jądrowej
Przekazał Wydział Fizyki UW.
Recenzje