Uwaga! Zmiana terminu Konkursu
Informujemy, iż nastąpiła zmiana terminu Konkursu:
Konkurs Astronomiczny "ASTROLABIUM" odbędzie się 22 marca 2013 roku (piątek) w siedzibie każdej zgłoszonej szkoły.
Przedłużamy termin zgłoszeń do konkursu do dnia 31 stycznia 2013 roku!
Do dnia 31 stycznia 2013 roku należy również uzupełnić w formularzu zgłoszeniowym liczbę zgłoszonych uczniów do Konkursu oraz dokonać wpłaty za udział w Konkursie na poniższy numer rachunku:
Bank Pekao SA 10 1240 4533 1111 0010 4807 0220
W tytule wpłaty powinny znaleźć się następujące informacje:
- nazwa szkoły,
- dane adresowe szkoły.
- kod szkoły przyznany podczas rejestracji.
Należy przekazać faksem lub mailem kserokopie dowodu wpłaty.
Opłata za udział jednego ucznia: 6zł
Doświadczenia Konkursowe
Na naszej stronie pojawiły się Przykładowe Doświadczenia do wykonania w ramach przygotowań do Konkursu Astronomicznego "Astrolabium".
Zachęcamy do zapoznania się z nimi, są dostępne z zakładce Zasady / Przykładowe doświadczenia
Przedstawiamy również bibliografię astronomiczną do konkursu „Astrolabium”:
Opracowania:
- Kreiner Jerzy, "Ziemia i Wszechświat astronomia nie tylko dla geografów", Uniwersytet Pedagogiczny, Kraków, 2009
- Jan Mietelski, "Astronomia w geografii", PWN, 2001
- Eugeniusz Rybka, "Astronomia ogólna", PWN, 1975
Czasopisma:
- Urania - Postępy Astronomii
Strony internetowe:
- http://www.astronomia.pl/
Astrolabium
Astrolabium (gr. ἁστρολάβον, astrolabon) – pomiarowy przyrząd astronomiczny używany w nawigacji do początku XVIII wieku do wyznaczania położenia ciał niebieskich nad horyzontem, poprzednik sekstantu.
Wynalezienie astrolabium przypisuje się Hypatii, filozofce i matematyczce greckiej żyjącej w IV wieku naszej ery lub też Hipparchowi, greckiemu matematykowi, geografowi i astronomowi żyjącemu w II wieku p.n.e. Instrument ten służył żeglarzom do określania szerokości geograficznej, a także do pomiaru czasu.
Podstawową częścią astrolabium była mosiężna płyta, na której wyryto linie wysokości ciała niebieskiego nad horyzontem, linie azymutu i koła godzinne. Przez środek płyty przechodziła linia oznaczająca północny biegun nieba.
W innej wersji astrolabium składało się z okrągłej płyty z brązu lub cyny z ruchomą, zamocowaną w jej środku wskazówką zaopatrzoną na obu końcach w przezierniki. Po ustawieniu płyty w pozycji pionowej i po ustawieniu wskazówki na wybrane ciało niebieskie, odczytywano kąt na podziałce widocznej na górnej ćwiartce płyty.
Na płycie podstawowej była umocowana druga, obrotowa ażurowa płyta, zwana rete, której ostro zakończone wskaźniki określały położenia jasnych gwiazd. W rete było umieszczone niecentrycznie ażurowe koło ekliptyki.
Astrolabium używał m.in. Mikołaj Kopernik. Jako pierwsi stosowali je żeglarze arabscy od VIII wieku. W Europie pojawiło się dopiero w XIV wieku, a szerokie zastosowanie znalazło w XV wieku. Dopiero wynalezienie w XVIII wieku sekstantu i chronometru pozwoliło Europejczykom zrewolucjonizować nawigację i otworzyć całkiem nowy rozdział w żegludze światowej.
źródło:www.astrolabium.edu.pl
Tagi: konkurs, astronomia, Astrolabium, lab, laboratoria, laboratorium
wstecz Podziel się ze znajomymi