Przegląd wynalazków laboratoryjnych - Autoklaw
Autoklaw jest urządzeniem, służącym do wyjaławiania produktów spożywczych m.in. konserw, środków farmakologicznych, materiałów opatrunkowych, narzędzi chirurgicznych, szkła laboratoryjnego itp. Jest to ogrzewane, hermetycznie zamknięte naczynie metalowe, w którym prowadzi się różne procesy chemiczne (przeważnie w fazie ciekłej), przebiegające w podwyższonej temperaturze i pod zwiększonym ciśnienie.
Autoklaw najczęściej wyposażony jest w mieszadło, umożliwiające równomierny przebieg reakcji w całej masie reagentów, zawór bezpieczeństwa i termometr. W medycynie autoklaw służy do wyjaławiania (sterylizacji) materiałów opatrunkowych, narzędzi chirurgicznych, rękawiczek gumowych, bielizny operacyjnej i szkła laboratoryjnego za pomocą pary wodnej bieżącej o temperaturze od 121 do 134°, pod ciśnieniem od 1,5 do 2,5 atmosfer. W laboratoriach biotechnologicznych autoklaw służy do wyjaławiania szkła laboratoryjnego, pożywek, ependorfów, tipsów itp.
Za wynalazcę kotła parowego uważa się Denisa Papina (1647 - 1712) – francuskiego fizyka, który w 1681 przedstawił "kociołek Papina" będący pierwowzorem autoklawu i szybkowaru. Zastosował w nim wynaleziony przez siebie zawór bezpieczeństwa.
Fot. Kociołek Papina
W 1978 roku wprowadzono w Kalifornii pierwsze komercyjne urządzenie do parowej dezynfekcji pozostałych skażonych odpadów medycznych. Pierwszy regionalny autoklaw uzyskał zgodę na użytkowanie w stanie Nowy Jork w roku 1990 i przerabia 96 ton odpadów poszpitalnych dziennie. Urządzenia tego typu są obecnie stosowane na dużą skalę całym świecie. Szacuje się, że ponad 45% szpitali zachodnich unieszkodliwia odpady za pomocą różnych typów autoklawów.
Fot. Nieumiejętne obchodzenie się z autoklawem może prowadzić do wybuchu
Opracowanie: Agnieszka Kotnis http://laboratoria.net/edukacja/3273.html