Nanokrawcy czyli polscy chemicy w akcji
Nie
tylko grafen może tworzyć trwałe warstwy o grubości pojedynczej
nanocząstki. Nowatorską metodę zszywania nanocząstek w cienkie warstwy
opracowali chemicy z Instytutu Chemii Fizycznej PAN w Warszawie.Tak chemiczny krawiec kraje, jak mu... nanocząstki pozwalają. Dotychczasowe sukcesy krawieckie naukowców zajmujących się wytwarzaniem warstw nanocząstek nie pozwoliłyby urządzić nawet najskromniejszego pokazu chemicznej mody. Nanocząstki udawało się bowiem porządkować w warstwy grubości pojedynczej drobiny – czyli w monowarstwy – lecz nie były to struktury trwałe. Nanocząstek w monowarstwie nie potrafiono bowiem ze sobą stabilnie powiązać. Do teraz. O badaniach opublikownaych w „Chemistry of Materials” poinfoirmowali w komunikacie przesłanym PAP przedstawiciele Instytutu Chemii Fizycznej PAN w Warszawie.
„W ostatnich latach nasza grupa w Instytucie Chemii Fizycznej PAN w Warszawie pracowała nad stworzeniem uniwersalnej platformy syntezy trwałych monowarstw nanocząstek. Dziś mamy już dowód, że nasza >krawiecka< metoda chemicznego wiązania nanocząstek w monowarstwach rzeczywiście działa” - mówi dr hab. Marcin Fiałkowski, prof. IChF PAN, i demonstruje maleńką, połyskującą płytkę o grubości najmniejszej z możliwych – bo równej średnicy pojedynczej nanocząstki złota.
Monowarstwy chemicznie zszytych nanocząstek złota, wyprodukowane w IChF PAN, mają powierzchnię rzędu milimetrów kwadratowych i z oczywistych przyczyn są bardzo delikatne. Pod względem mechanicznym przypominają płytki pleksi: pod wpływem działających sił początkowo odkształcają się elastycznie, po czym gwałtownie pękają.
„Nasze monowarstwy są niewielkie, bo zależało nam tylko na wykazaniu poprawności koncepcji ich syntezy. Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby w zaproponowany przez nas sposób produkować monowarstwy o powierzchni wielu centymetrów kwadratowych” - podkreśla prof. Fiałkowski.
http://laboratoria.net/felieton/26085.html