Organiczne nanocząsteczki dostarczające leki
Wykorzystanie nanotechnologii w medycynie bardzo szybko się zwiększa. Badacze rozszerzyli jej zastosowania o dostarczanie leków, tworząc nanocząstki reagujące na określone bodźce.Nanocząstki, dzięki małym rozmiarom i możliwościom funkcjonalizacji, stanowią interesujące nośniki leków. Mogą one przenikać do różnych kompartymentów komórkowych, takich jak jądro i przekraczać barierę krew-mózg, co najprawdopodobniej da początek nowym metodom dostarczania leków do mózgu.
Głównym celem finansowanego przez UE projektu STIRENA (Dual stimuli-responsive nanoparticles as novel topical drug delivery systems) była synteza i charakterystyka nanocząstek odpowiednich do dostarczania leków. Te organiczne nanocząstki zostały zaprojektowane do uwalniania zawartości w odpowiedzi na bodziec, taki jak temperatura lub pH. W tym celu użyli materiałów reagujących na zmiany zarówno pH jak i temperatury, takich jak polioksazolina przyłączona do chitozanowego szkieletu.
Naukowcy stworzyli fluorescencyjne nanocząstki hydrożelowe i zoptymalizowali ich pojemność i wydajność ładowania względem leków. Reagujące na temperaturę nanocząstki mają 30 nm średnicy i zostały załadowane kwasem retinowym.
Badania przesiewowe in vitro tych nanocząstek na nerwowych komórkach macierzystych udowodniły, że nie są one toksyczne i nie wpływają na funkcjonowanie komórek. Badacze zademonstrowali efektywne uwalnianie kwasu retinowego przy użyciu temperatury i pH oraz z powodzeniem utrzymali tożsamość nerwowych komórek macierzystych, przy jednoczesnym zapobieżeniu różnicowania.
Stworzony przez uczestników projektu STIRENA, odpowiadający na dwojakie bodźce, nanocząstkowy system dostarczania leku umożliwia kontrolowane uwalnianie leków poprzez zmiany bodźców. Wyniki przełożą się na zastosowania kliniczne, np. system przezskórnego dostarczania leków, uwalniający je tylko, gdy tkanka dostarczy odpowiednich bodźców.
Źródło: www.cordis.europa.eu
Głównym celem finansowanego przez UE projektu STIRENA (Dual stimuli-responsive nanoparticles as novel topical drug delivery systems) była synteza i charakterystyka nanocząstek odpowiednich do dostarczania leków. Te organiczne nanocząstki zostały zaprojektowane do uwalniania zawartości w odpowiedzi na bodziec, taki jak temperatura lub pH. W tym celu użyli materiałów reagujących na zmiany zarówno pH jak i temperatury, takich jak polioksazolina przyłączona do chitozanowego szkieletu.
Naukowcy stworzyli fluorescencyjne nanocząstki hydrożelowe i zoptymalizowali ich pojemność i wydajność ładowania względem leków. Reagujące na temperaturę nanocząstki mają 30 nm średnicy i zostały załadowane kwasem retinowym.
Badania przesiewowe in vitro tych nanocząstek na nerwowych komórkach macierzystych udowodniły, że nie są one toksyczne i nie wpływają na funkcjonowanie komórek. Badacze zademonstrowali efektywne uwalnianie kwasu retinowego przy użyciu temperatury i pH oraz z powodzeniem utrzymali tożsamość nerwowych komórek macierzystych, przy jednoczesnym zapobieżeniu różnicowania.
Stworzony przez uczestników projektu STIRENA, odpowiadający na dwojakie bodźce, nanocząstkowy system dostarczania leku umożliwia kontrolowane uwalnianie leków poprzez zmiany bodźców. Wyniki przełożą się na zastosowania kliniczne, np. system przezskórnego dostarczania leków, uwalniający je tylko, gdy tkanka dostarczy odpowiednich bodźców.
Źródło: www.cordis.europa.eu
Tagi: lek, nanoczasteczka, nanotechnologia
wstecz Podziel się ze znajomymi