Grafenowe etery koronowe
Ostatnie badania nad właściwościami eterów koronowych doprowadziły do radykalnego zwiększenia siły wiązań i selektywność cząsteczek eterów koronowych, umieszczając je w płaskiej strukturze grafenu.
Etery koronowe są cząsteczkami, w których atom tlenu łączy się z dwoma atomami węgla, tworząc pierścienie molekularne przypominające kształtem korony, które odgrywają bardzo ważną rolę w tzw. chemii supramolekularnej, gdzie występują kompleksy molekularne typu gość-gospodarz. W takich kompleksach cząsteczki i jony „gościa” mogą być umieszczone wewnątrz cząsteczek „gospodarza” (w tym przypadku w pierścieniach eterów).
Drogocenne właściwości takie jak wysoka selektywność oraz rozpuszczalność w niemal wszystkich rozpuszczalnikach oraz umiejętność wielokrotnego „zwijania się” i „rozwijania”, powodują, iż etery koronowe są szeroko wykorzystywane np. przy przyśpieszaniu procesów chemicznych z udziałem jonów, oczyszczaniu wody z jonów metali ciężkich, transportowaniu jonów przez błony komórkowe itd.
Etery koronowe wykazują także dużą elastycznością, dopasowują się do kształtów i wymiarów jonowych gości, zmniejszają jednak ich selektywność oraz siłę wiązań molekularnych, przez co nie mogą łączyć się ze wszystkimi jonami. Naukowcy postanowili więc wstawić etery w płaską i sztywną strukturę grafenu. Zmuszenie pierścieni eterów koronowych do ułożenia się w dwuwymiarowej sztywnej strukturze znacząco zwiększyło ich selektywność i zwielokrotniło siły wiązań z jonami gości.
Badacze twierdzą, że grafenowe etery koronowe pozwolą na przeprowadzanie bardziej wymagających i skomplikowanych procesów chemicznych związanych z oddzielaniem cząsteczek metali z różnych substancji, np. pozyskiwanie litu z wody morskiej. Swoje zastosowanie mogą również znaleźć w medycynie, ułatwiając transportowanie środków farmakologicznych przez błony komórkowe.
Źródło: www.azonano.com
Tagi: grafen, wiazanie, eter koronowy
wstecz Podziel się ze znajomymi