Małe molekuły w leczeniu oponiaka
Europejscy badacze pracowali nad identyfikacją nowatorskich leków na oponiaka. Wyniki badań przesiewowych mogą okazać się użyteczne, gdy zawiodą standardowe terapie.Oponiaki to zróżnicowana grupa guzów wewnątrzczaszkowych, które powstają z opon mózgowych - błon, które otaczają nasz mózg i rdzeń kręgowy. Stanowią one około 30% wszystkich pierwotnych guzów wewnątrzczaszkowych i w większości przypadków są to zmiany łagodne.
Jakkolwiek w niektórych przypadkach oponiaka, trudności w dostępie utrudniają całkowite wycięcie guza. W takich przypadkach powszechne są nawroty, występujące nawet u 70% pacjentów w okresie 10-15 lat. Jeśli nie ma możliwości interwencji chirurgicznej lub leczenia radiologicznego, wynik jest niezadowalający, podobnie jak w przypadku chemioterapii i innych terapii celowanych. Aby wesprzeć rozwój nowatorskich strategii terapeutycznych, naukowcy z finansowanego przez UE projektu HTDDSFMT (High throughput drug discovery studies for meningioma therapeutics) przeprowadzili wysokoprzepustowe badania przesiewowe małych molekuł.
Do leczenia oponiaka i innych guzów wewnątrzczaszkowych potrzeba leku przenikającego przez barierę krew-mózg. W związku z tym badacze użyli biblioteki zawierającej leki i związki bioaktywne, które są dopuszczone do użytku przez władze służby zdrowia i mogą przekraczać barierę krew-mózg.
Jak dotąd uczeni przebadali przesiewowo ponad 4000 związków i zidentyfikowali potencjalne leki, które są toksyczne tylko dla komórek oponiaka. Przeprowadzono doświadczenia umożliwiające wykreślenie krzywej zależności dawka-odpowiedź, aby określić odpowiednie stężenie konieczne do inhibicji. Wybrano dwie obiecujące molekuły wiodące.
Co więcej, dokonano walidacji specyficzności i skuteczności tych molekuł w różnych modelach linii komórkowych in vitro, jak również in vivo w ksenograftowym modelu oponiaka. Co ciekawe, jedna z tych molekuł (SM1) zadziałała przeciwguzowo poprzez inhibicję szlaku sygnalizacji Wnt i spowodowanie apoptozy.
Te obiecujące dane wstępne są podstawą do dalszych badań przesiewowych małych molekuł oraz poznawania molekularnego mechanizmu działania potencjalnych leków. Naukowcy przewidują, że pomyślność przedklinicznej walidacji związków wiodących doprowadzi do badań klinicznych.
Źródło: www.cordis.europa.eu
Jakkolwiek w niektórych przypadkach oponiaka, trudności w dostępie utrudniają całkowite wycięcie guza. W takich przypadkach powszechne są nawroty, występujące nawet u 70% pacjentów w okresie 10-15 lat. Jeśli nie ma możliwości interwencji chirurgicznej lub leczenia radiologicznego, wynik jest niezadowalający, podobnie jak w przypadku chemioterapii i innych terapii celowanych. Aby wesprzeć rozwój nowatorskich strategii terapeutycznych, naukowcy z finansowanego przez UE projektu HTDDSFMT (High throughput drug discovery studies for meningioma therapeutics) przeprowadzili wysokoprzepustowe badania przesiewowe małych molekuł.
Do leczenia oponiaka i innych guzów wewnątrzczaszkowych potrzeba leku przenikającego przez barierę krew-mózg. W związku z tym badacze użyli biblioteki zawierającej leki i związki bioaktywne, które są dopuszczone do użytku przez władze służby zdrowia i mogą przekraczać barierę krew-mózg.
Jak dotąd uczeni przebadali przesiewowo ponad 4000 związków i zidentyfikowali potencjalne leki, które są toksyczne tylko dla komórek oponiaka. Przeprowadzono doświadczenia umożliwiające wykreślenie krzywej zależności dawka-odpowiedź, aby określić odpowiednie stężenie konieczne do inhibicji. Wybrano dwie obiecujące molekuły wiodące.
Co więcej, dokonano walidacji specyficzności i skuteczności tych molekuł w różnych modelach linii komórkowych in vitro, jak również in vivo w ksenograftowym modelu oponiaka. Co ciekawe, jedna z tych molekuł (SM1) zadziałała przeciwguzowo poprzez inhibicję szlaku sygnalizacji Wnt i spowodowanie apoptozy.
Te obiecujące dane wstępne są podstawą do dalszych badań przesiewowych małych molekuł oraz poznawania molekularnego mechanizmu działania potencjalnych leków. Naukowcy przewidują, że pomyślność przedklinicznej walidacji związków wiodących doprowadzi do badań klinicznych.
Źródło: www.cordis.europa.eu
wstecz Podziel się ze znajomymi