Systemy syntetyczne udające naturalne katalizatory
W ramach projektu FUNCTOPROLASYMMCAT (Application of functionalised oligoprolines in asymmetric catalysis) naukowcy z powodzeniem stworzyli supramolekularne kompleksy sztywnych, helikalnych jednostek oligoproliny jako szablon do uzyskiwania oligomerów.
Synteza i optymalizacja docelowych struktur objęła pozycjonowanie grup funkcyjnych wzdłuż oligoprolinowych łańcuchów szkieletowych. Szczególnie ważna w tworzeniu grup funkcyjnych była dokładna znajomość i kontrola ułożenia przestrzennego oraz sztywności oligoprolin. Odpowiednie metody krystalograficzne i spektroskopowe umożliwiły członkom zespołu projektu określenie z bezprecedensową precyzją odległości między resztami w szkieletowym łańcuchu oligoprolinowym. Ponadto potwierdzono, że helisa poliprolinowa, złożona z jednostek oligoprolinowych, jest odpowiednio umiejscowiona do użycia jako kompleks katalityczny.
Przy użyciu połączenia najnowocześniejszych technik syntezy i analizy z powodzeniem przygotowano szablon oligoprolinowy i funkcjonalizowano go za pomocą zestawu katalitycznych struktur i miejsc przez nie rozpoznawanych. Wyzwaniem było znalezienie optymalnych warunków reakcji dla uzyskanego supramolekularnego systemu katalitycznego. Właściwie dobrane warunki umożliwiły zespołowi zwiększenie wydajności i selektywności przemiany katalitycznej w oligomer o pożądanej długości.
Nowo stworzony kompleks supramolekularny jest unikalnym przykładem prostego naśladownictwa procesów replikacji zachodzących w naturze, znacząco wpływającym na naszą zdolność zrozumienia skomplikowania systemów biologicznych. Jako możliwa alternatywa dla naturalnych molekuł wspomagających niezbędne dla życia procesy katalityczne, jest to przełomowe osiągnięcie nowoczesnej chemii organicznej o dużym wpływie na inne dziedziny nauki.
Źródło: www.cordis.europa.eu
Tagi: biochemia, biologia syntetyczna, katalizator, synteza
wstecz Podziel się ze znajomymi