Nanostruktury wspomagające leczenie głęboko osadzonych guzów
Nanowarstwy MoS2 mają dobre właściwości bliskiej podczerwieni (NIR) i wchłaniają lek podczas fototerapii, dzięki swoim wyjątkowym fotoelektrycznym właściwościom, ekonomiczności i dobrej biokompatybilności.
Jednak według dr Xianwei Meng z Laboratory of Controllable Preparation and Application of Nanomaterials w Technical Institute of Physics and Chemistry, Chińskiej Akademii Nauk, który przewodniczył zespołowi badawczemu, wchłanialność nanowarstw w obszarze bliskiej podczerwieni nie jest specyficzna ani silna, a skuteczność konwersji fototermicznej materiałów z MoS2 musi być lepsza.
W swojej nowej pracy Meng z zespołem proponuje nową nanostrukturę MoS2, tj. wielopłaszczyznowe puste kule MoS2 (ang. layered MoS2 hollow spheres, LMHSs), która ulepszy wchłanianie bliskiej podczerwieni i wzmocni skuteczność konwersji fototermicznej.
LMHSs zostały syntetyzowane w chemicznym procesie przepływu aerozolu. Według badaczy zalety tej techniki są jednostopniowe, ciągłe, szybkie i łatwe do policzenia.
Zespół proponuje nową strategię obrazowego leczenia fototermicznego na ortotopowym przeszczepieniu guza wątroby VX2 u królików.
LMHSs symulowane są za pomocą szybkiej i nieprzerwanej metody przepływu aerozolu. Dzięki swojej wyjątkowej strukturze przygotowane LMHSs zachowują silne właściwości wchłaniania w obszarze bliskiej podczerwieni i wykazują dużą skuteczność konwersji fototermicznej. Dobre kierowanie do miejsca występowania nowotworu i skuteczność terapii zawdzięcza się przeztętniczemu podawaniu leku w obrazowaniu DSA, IR i CT na przykładzie modelu guza wątroby u królika.
Dobre kierowanie do miejsca występowania nowotworu i skuteczność terapii badacze zawdzięczają przeztętniczemu podawaniu LMHSs do guza wątroby VX2 w cyfrowej angiografii subtrakcyjnej.
Jest to pierwsze badanie potwierdzające słuszność zastosowania leczenia fototermicznego nowotworów znajdujących się głęboko w ciele. Wyniki mogą w znacznym stopniu przyczynić się do rozwoju leczenia fototermicznego nowotworów.
Niska skuteczność kierowania nanomateriałów do miejsca występowania nowotworu jest jedną z największych trudności w leczeniu klinicznym, ponieważ nanomateriały są zwykle wydzielane z krwi przez układ siateczkowo-śródbłonkowy, takie jak komórki Kupffera lub makrofagi. Bardzo potrzebna jest skuteczna strategia, która ulepszy kierowanie środków leczniczych do miejsca nowotworu.
Co więcej, w wyniku ograniczonej głębokości penetracji bliskiej podczerwieni, główne badania nad leczeniem fototermicznym skupiają się tylko na podskórnym przeszczepieniu guza u myszy. Pogłębianie wiedzy na temat skuteczności fototermicznego leczenia nowotworów osadzonych głęboko w ciele jest niezwykle ważne w przypadku dalszego leczenia klinicznego.
Przygotowane LMHSs są za duże, aby były skutecznie dożylnie podane do miejsca nowotworu. Niniejsza praca rozwiązuje ten problem, proponując nową strategię, w której wykorzystuje się technikę przeztętniczego podawania leku, aby bezpośrednio podać środki lecznicze wykorzystywane w leczeniu fototermicznym do naczyń krwionośnych karmiących komórki rakowe.
Według naukowców 30% LMHSs znajduje się w tkance nowotworu, co potwierdza, że nowa technika podawania leku może bardzo skutecznie i dokładnie podać środki lecznicze do miejsca nowotworu.
W wyniku wysokiej skuteczności konwersji fototermicznej i świetnego kierowania leku do nowotworu ortotopowe przeszczepienie guzów u królików można zastąpić leczeniem fototermicznym.
Źródło: http://www.nanowerk.com/spotlight/spotid=43263.php
Tagi: energia, guz, foton, nanostruktura
wstecz Podziel się ze znajomymi