Kompleksy molekularne do transportu leków
Transport w obrębie komórek jest możliwy dzięki substancjom powierzchniowo czynnym, które tworzą takie struktury jak błony i pęcherzyki. Badacze z UE analizowali czynniki, które wpływają na dynamikę układów nośnikowych i budowę błon czynnościowych.W projekcie FUMASSY (Functional materials through surfactant self-assembly) korzystano z modelowania komputerowego i teoretycznego, aby tworzyć metodami inżynieryjnymi układy molekularne do dostarczania leków, biosensory i błony czynnościowe. Tworzone układy bazowały na molekułach substancji powierzchniowo czynnych, które składają się z elementów hydrofilowych i hydrofobowych oraz polimerów.
Badacze opisali micele i polimery działające jako nośniki leków. Analizowali też oddziaływania amfifilowe z silnie hydrofobowymi nanorurkami węglowymi oraz grafenem w środowisku wodnym. Powstałe micele i dwuwarstwy o charakterze częściowo hydrofilowym i częściowo hydrofobowym oddziałują z wodą zależnie od swojego składu molekularnego.
Wydajne dostarczanie i uwalnianie molekuł terapeutycznych wymaga precyzyjnie wytwarzanych nośników. Oczekiwanym rezultatem jest celowe dostarczanie leku, uwalnianie go w odpowiednim momencie i niska toksyczność lub jej brak.
Terapie molekularne kwasami nukleinowymi, które mogą oddziaływać na białka docelowe i ich wytwarzanie, były jednym ze szczególnie ważnych zagadnień. Uczestnicy projektu FUMASSY analizowali strukturę i dynamikę nośników oraz swoiste mechanizmy pakowania i uwalniania w skali mikroskopowej do wykorzystania w transporcie kwasów nukleinowych.
Podczas badania reakcji amfifilowych z nanorurkami węglowymi naukowcy opracowali wytyczne zakrzywienia molekuł pomocne przy wytwarzaniu barier do dyspersji i adsorpcji nanorurek. Również te prace przyczynią się do większej kontroli nad właściwościami i funkcjami materiałów.
Wszystkie zagadnienia badane w projekcie FUMASSY mają związek z najnowocześniejszymi technologiami, które potencjalnie umożliwią rewolucję w ochronie zdrowia i analizach biochemicznych. Postępy w dziedzinie kwasów nukleinowych do zastosowań terapeutycznych umożliwią w przyszłości prowadzenie terapii spersonalizowanych chorób nowotworowych i zakażeń wirusowych.
Źródło: www.cordis.europa.eu
Badacze opisali micele i polimery działające jako nośniki leków. Analizowali też oddziaływania amfifilowe z silnie hydrofobowymi nanorurkami węglowymi oraz grafenem w środowisku wodnym. Powstałe micele i dwuwarstwy o charakterze częściowo hydrofilowym i częściowo hydrofobowym oddziałują z wodą zależnie od swojego składu molekularnego.
Wydajne dostarczanie i uwalnianie molekuł terapeutycznych wymaga precyzyjnie wytwarzanych nośników. Oczekiwanym rezultatem jest celowe dostarczanie leku, uwalnianie go w odpowiednim momencie i niska toksyczność lub jej brak.
Terapie molekularne kwasami nukleinowymi, które mogą oddziaływać na białka docelowe i ich wytwarzanie, były jednym ze szczególnie ważnych zagadnień. Uczestnicy projektu FUMASSY analizowali strukturę i dynamikę nośników oraz swoiste mechanizmy pakowania i uwalniania w skali mikroskopowej do wykorzystania w transporcie kwasów nukleinowych.
Podczas badania reakcji amfifilowych z nanorurkami węglowymi naukowcy opracowali wytyczne zakrzywienia molekuł pomocne przy wytwarzaniu barier do dyspersji i adsorpcji nanorurek. Również te prace przyczynią się do większej kontroli nad właściwościami i funkcjami materiałów.
Wszystkie zagadnienia badane w projekcie FUMASSY mają związek z najnowocześniejszymi technologiami, które potencjalnie umożliwią rewolucję w ochronie zdrowia i analizach biochemicznych. Postępy w dziedzinie kwasów nukleinowych do zastosowań terapeutycznych umożliwią w przyszłości prowadzenie terapii spersonalizowanych chorób nowotworowych i zakażeń wirusowych.
Źródło: www.cordis.europa.eu
wstecz Podziel się ze znajomymi