Inteligentne implanty kostne
W ramach finansowanego ze środków UE projektu PLASMANANOSMART (Plasma- and electron beam-assisted nanofabrication of two-dimensional (2D) substrates and three-dimensional (3D) scaffolds with artificial cell-instructive niches for vascular and bone implants) poszukiwano nowych sposobów przygotowywania dwuwymiarowych podłoży i trójwymiarowych rusztowań. Celem tych działań było wykorzystanie rusztowań do stworzenia sztucznych nisz wspomagających wzrost i różnicowanie się komórek w kierunku implantów sercowo-naczyniowych i kostnych.
Jako materiał początkowy naukowcy zastosowali poli-3-hydroksymaślan, polikaprolakton i poli-3-hydroksymaślan-ko-hydroksywalerian z powłoką ze stopów metali oraz hydroksyapatytu (HA). Z tych materiałów wyprodukowano rusztowania o różnej strukturze, stechiometrii i grubości, z powłoką nanocząsteczkową. Zwizualizowanie wewnętrznej struktury rusztowań przy użyciu promieniowania rentgenowskiego umożliwiło naukowcom dobranie składu zapewniającego najlepszą biodegradowalność i odporność na korozję. Zdjęcia RTG okazały się być najlepszym rozwiązaniem pozwalającym określić wielkość i rozkład przestrzenny nanocząsteczek w wysokiej rozdzielczości.
Powłoka na bazie fosforanów wapnia skutecznie zwiększa stopień przylegania, proliferację i stopień różnicowania się komórek, zaś zawierające nanocząsteczki HA kompozyty wzbogacone cząstkami nieorganicznymi mają lepsze właściwości mechaniczne i biologiczne.
Za pomocą mikroskopu świetlno-elektronowego naukowcy przebadali morfologię oraz wzrost komórek na dwuwymiarowym podłożu do hodowli kultur tkankowych oraz bardziej fizjologicznych konstrukcjach trójwymiarowych. Do prawidłowego odzwierciedlenia tych drugich oraz przeanalizowania oddziaływań komórek z materiałem rusztowań wykorzystano zamknięte bioreaktory ze stałym dopływem składników odżywczych i odprowadzaniem produktów przemiany materii.
Wyniki badania zostały przedstawione szerszej publiczności ze szczególnym naciskiem na wpływ biomateriałów na poprawę jakości życia pacjentów. Zastosowanie nowych rusztowań do budowy implantów kostnych pozwoli zrezygnować z materiałów bioobojętnych i bioaktywnych oraz otworzy nowe możliwości w zakresie badania sztucznych nisz wspomagających wzrost i różnicowanie się komórek.
Źródło: www.cordis.europa.eu
wstecz Podziel się ze znajomymi