Czujniki chemiczne na bazie papieru i gumy
Europejscy naukowcy opracowali czujniki na bazie papieru, gumy i tkaniny zdolne do wykrywania pH, stężeń chemicznych, a nawet cholesterolu.Niedawne postępy w dziedzinie nanorurek węglowych (CNT) i obwodów drukowanych oznaczają, że układy elektroniczne da się wbudować w materiały codziennego użytku, takie jak papier czy tkanina bawełniana. W połączeniu z membranami przewodzącymi potencjał tanich jednorazowych czujników zdaje się być nieograniczony.
W ramach inicjatywy FLEXSENS (FlexSens: Chemical sensors for the 21st century), wspieranej ze środków UE, wykorzystano tę strategię do stworzenia elastycznej platformy czujników, którą można z łatwością zaadaptować do różnych zastosowań. Zespół skoncentrował się na wprowadzeniu czujników do przedmiotów codziennego użytku i stworzeniu jednorazowych czujników na bazie papieru.
Rozpoczęto od zdefiniowania strategii w zakresie wbudowania elementów elektronicznych w strukturę papieru, tkaniny bawełnianej i gumy oraz testowania różnych sposobów na stworzenie czujników chemicznych. Zastosowano tusz wykonany z nanorurek węglowych, aby stworzyć materiały przewodzące, a następnie przetestowano je w zestawieniu z różnymi polimerami przewodzącymi w celu stworzenia czujnika.
Zespół FLEXSENS opracował czujniki papierowe do wykrywania sodu, potasu, wapnia i magnezu, a litowe czujniki papierowe zastosował jako dowód koncepcji. Stosując jednakowe podejście do tkaniny bawełnianej, badacze stworzyli opaskę przyczepną, która zawierała każdy z tych czujników.
Dzięki współpracy z innymi grupami badawczymi powstała koncepcja innych potencjalnych czujników, które można nosić niczym tatuaż lub które zawierają sygnalizację radiową dla potrzeb teledetekcji. Te niedrogie czujniki stoją u progu do zrewolucjonizowania technologii detekcji medycznej.
Źródło: www.cordis.europa.eu
W ramach inicjatywy FLEXSENS (FlexSens: Chemical sensors for the 21st century), wspieranej ze środków UE, wykorzystano tę strategię do stworzenia elastycznej platformy czujników, którą można z łatwością zaadaptować do różnych zastosowań. Zespół skoncentrował się na wprowadzeniu czujników do przedmiotów codziennego użytku i stworzeniu jednorazowych czujników na bazie papieru.
Rozpoczęto od zdefiniowania strategii w zakresie wbudowania elementów elektronicznych w strukturę papieru, tkaniny bawełnianej i gumy oraz testowania różnych sposobów na stworzenie czujników chemicznych. Zastosowano tusz wykonany z nanorurek węglowych, aby stworzyć materiały przewodzące, a następnie przetestowano je w zestawieniu z różnymi polimerami przewodzącymi w celu stworzenia czujnika.
Zespół FLEXSENS opracował czujniki papierowe do wykrywania sodu, potasu, wapnia i magnezu, a litowe czujniki papierowe zastosował jako dowód koncepcji. Stosując jednakowe podejście do tkaniny bawełnianej, badacze stworzyli opaskę przyczepną, która zawierała każdy z tych czujników.
Dzięki współpracy z innymi grupami badawczymi powstała koncepcja innych potencjalnych czujników, które można nosić niczym tatuaż lub które zawierają sygnalizację radiową dla potrzeb teledetekcji. Te niedrogie czujniki stoją u progu do zrewolucjonizowania technologii detekcji medycznej.
Źródło: www.cordis.europa.eu