Nowe zastosowania inżynierii terahercowej
Celem projektu NOTES (New opportunities in terahertz engineering and science) było opracowanie technologii na podstawie kwantowych laserów kaskadowych (QCL) o częstotliwości THz i układów fal kierowanych oraz zbadanie fizyki częstotliwości THz/skali pikosekundowej niskowymiarowych układów elektronicznych na bazie półprzewodników. Charakterystyka wysokiej częstotliwości elektroniki w nanoskali jest kluczowa dla przemysłu mikroelektronicznego i również ma zasadnicze znaczenie dla środowisk naukowych.
Lasery QCL posiadają potencjał przekształcenia technologii THz, ale jednym z istniejących ograniczeń jest ilość promieniowania, jaką można uzyskać z urządzenia i jakość profilu wiązki. W ramach projektu zbadano wiele metodologii tworzenia emisji powierzchniowej i krawędziowej o niskiej dywergencji, a w szczególności poprzez wytrawianie złożonego wzoru (kryształu fotonicznego) na QCL.
Lasery THz QCL były również wykorzystywane jako wzmacniacze optyczne, w których słabe impulsy promieniowania THz emitowane przez przełączniki fotoprzewodzące były wzmacniane. Regulowane lasery QCL mogą być przydatne w wielu zastosowaniach. Zbadano wiele technik obrazowania QCL i spektroskopii, z których najciekawszą jest nowatorski schemat umożliwiający wykorzystanie urządzenia QCL zarówno do wytwarzania, jak i detekcji promieniowania THz, przy wysokiej czułości, bardzo krótkim czasie reakcji oraz prostej i kompaktowej konstrukcji.
Aby umożliwić zrozumienie przewodności dynamicznej wysokiej częstotliwości niskowymiarowych układów elektronicznych, zespół zbudował układ przesyłowy THz-TDS. Było on w stanie jednocześnie dokonać pomiarów składników polaryzacji ortogonalnej sygnału rozchodzącego się w wolnej przestrzeni i wyodrębnić składniki tensora przewodności układu elektronowego 2D (2DES). Przy użyciu 2DES z równoległym falowodem ustalono i zinterpretowano wpływ potencjału zanieczyszczeń o krótkim i długim zasięgu na charakterystykę wysokoczęstotliwościową 2DES (do 20 GHz) w kontekście teoretycznych modeli przewodności magnetycznej.
Źródło: www.cordis.europa.eu