W sieci nanoreceptur
Dużą część produktów, które zwiększają
nasze bezpieczeństwo i komfort życia oraz polepszają nasze
samopoczucie, stanowią preparaty. Celem jednej z inicjatyw badawczych
finansowanych przez UE było doprowadzenie do współpracy między
naukowcami specjalizującymi się w dziedzinie nanomateriałów, co pozwoli
przyspieszyć postępy w tej dziedzinie.Preparaty
są nieodzownym elementem naszego życia – od produktów do pielęgnacji
ciała, przez środki farmaceutyczne, aż po środki agrochemiczne. Produkty
te mogą wiele zyskać, korzystając z szerokiego wachlarza innowacyjnych
materiałów nanostrukturalnych opracowanych w ciągu ostatnich
dziesięcioleci. Właściwości preparatu zależą nie tylko od jego składu
chemicznego, lecz także od struktury tworzonej przez poszczególne
związki na poziomie nanometrowym.
Obecnie preparaty opracowuje się w drodze powtarzających się cykli pomiarów i testów, a proces optymalizacji jest w dużej mierze uzależniony od doświadczenia osoby odpowiadającej za przygotowanie receptury. Dlatego też już sam etap jej projektowania stanowi barierę dla rozwoju nowych produktów. Trudno oczekiwać, że sytuacja ulegnie poprawie, biorąc pod uwagę fakt, że w skład receptury może wejść coraz szersza gama składników nadających jej określone właściwości, a naukowcy nieustannie opracowują nowe technologie ich łączenia.
Zadaniem finansowanego z unijnych środków działania koordynującego o nazwie INFORM (Integrating nanomaterials in formulations) było zapoczątkowanie współpracy pomiędzy naukowcami zajmującymi się nanorecepturami w celu wymiany pomysłów i upowszechniania wiedzy. Inicjatywa objęła swym zasięgiem partnerów z regionu Azji i Pacyfiku, Europy oraz Stanów Zjednoczonych. Najważniejszymi działaniami prowadzonymi w jej obrębie były doroczne konferencje poruszające tematy o kluczowym znaczeniu dla opracowywania receptur.
Zespół projektowy skoncentrował się na koordynacji działań badawczych oraz ocenie wyzwań i potrzeb, aby umożliwić skuteczną integrację nanomateriałów w recepturach. Zidentyfikowano sześć obszarów, w których materiały nanostrukturalne odgrywają kluczową rolę: nanobiomateriały; nanoproszki; trwałość zawiesin i ich przetwarzanie; nanochemia; folie, taśmy i powłoki; oraz bezpieczeństwo i ochrona środowiska naturalnego.
Kolejne konferencje poświęcone nanorecepturom odbyły się w latach 2010-2012 w Sztokholmie, Singapurze i Barcelonie. Zostały one wyróżnione w ramach Międzynarodowego Roku Chemii, przyciągnęły laureatów nagrody Nobla i przekroczyły najśmielsze oczekiwania pod względem liczby uczestników.
Uzupełnienie konferencji dotyczących nanoreceptur stanowił program wymiany naukowej. W ramach inicjatywy INFORM zorganizowano 20 wymian naukowych, co ułatwiło nawiązywanie współpracy partnerskiej, szczególnie między Azją a Europą. Co ważne, w wymianach wzięli udział naukowcy, którzy bez wsparcia ze strony projektu INFORM zapewne w ogóle nie nawiązaliby ze sobą kontaktu.
Dzięki wysiłkom zespołu uczestniczącego w inicjatywie INFORM świat badań nad nanorecepturami stał się nieco mniejszy. Przełoży się to na materiały o lepszych parametrach technologicznych przeznaczone do nowych zastosowań, które poprawią jakość naszego życia, jednocześnie stwarzając nowe możliwości biznesowe dla przemysłu.
Dużą część produktów, które zwiększają nasze bezpieczeństwo i komfort życia oraz polepszają nasze samopoczucie, stanowią preparaty. Celem jednej z inicjatyw badawczych finansowanych przez UE było doprowadzenie do współpracy między naukowcami specjalizującymi się w dziedzinie nanomateriałów, co pozwoli przyspieszyć postępy w tej dziedzinie.Obecnie preparaty opracowuje się w drodze powtarzających się cykli pomiarów i testów, a proces optymalizacji jest w dużej mierze uzależniony od doświadczenia osoby odpowiadającej za przygotowanie receptury. Dlatego też już sam etap jej projektowania stanowi barierę dla rozwoju nowych produktów. Trudno oczekiwać, że sytuacja ulegnie poprawie, biorąc pod uwagę fakt, że w skład receptury może wejść coraz szersza gama składników nadających jej określone właściwości, a naukowcy nieustannie opracowują nowe technologie ich łączenia.
Zadaniem finansowanego z unijnych środków działania koordynującego o nazwie INFORM (Integrating nanomaterials in formulations) było zapoczątkowanie współpracy pomiędzy naukowcami zajmującymi się nanorecepturami w celu wymiany pomysłów i upowszechniania wiedzy. Inicjatywa objęła swym zasięgiem partnerów z regionu Azji i Pacyfiku, Europy oraz Stanów Zjednoczonych. Najważniejszymi działaniami prowadzonymi w jej obrębie były doroczne konferencje poruszające tematy o kluczowym znaczeniu dla opracowywania receptur.
Zespół projektowy skoncentrował się na koordynacji działań badawczych oraz ocenie wyzwań i potrzeb, aby umożliwić skuteczną integrację nanomateriałów w recepturach. Zidentyfikowano sześć obszarów, w których materiały nanostrukturalne odgrywają kluczową rolę: nanobiomateriały; nanoproszki; trwałość zawiesin i ich przetwarzanie; nanochemia; folie, taśmy i powłoki; oraz bezpieczeństwo i ochrona środowiska naturalnego.
Kolejne konferencje poświęcone nanorecepturom odbyły się w latach 2010-2012 w Sztokholmie, Singapurze i Barcelonie. Zostały one wyróżnione w ramach Międzynarodowego Roku Chemii, przyciągnęły laureatów nagrody Nobla i przekroczyły najśmielsze oczekiwania pod względem liczby uczestników.
Uzupełnienie konferencji dotyczących nanoreceptur stanowił program wymiany naukowej. W ramach inicjatywy INFORM zorganizowano 20 wymian naukowych, co ułatwiło nawiązywanie współpracy partnerskiej, szczególnie między Azją a Europą. Co ważne, w wymianach wzięli udział naukowcy, którzy bez wsparcia ze strony projektu INFORM zapewne w ogóle nie nawiązaliby ze sobą kontaktu.
Dzięki wysiłkom zespołu uczestniczącego w inicjatywie INFORM świat badań nad nanorecepturami stał się nieco mniejszy. Przełoży się to na materiały o lepszych parametrach technologicznych przeznaczone do nowych zastosowań, które poprawią jakość naszego życia, jednocześnie stwarzając nowe możliwości biznesowe dla przemysłu.
Preparaty są nieodzownym elementem naszego życia – od produktów do pielęgnacji ciała, przez środki farmaceutyczne, aż po środki agrochemiczne. Produkty te mogą wiele zyskać, korzystając z szerokiego wachlarza innowacyjnych materiałów nanostrukturalnych opracowanych w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Właściwości preparatu zależą nie tylko od jego składu chemicznego, lecz także od struktury tworzonej przez poszczególne związki na poziomie nanometrowym.
Obecnie preparaty opracowuje się w drodze powtarzających się cykli pomiarów i testów, a proces optymalizacji jest w dużej mierze uzależniony od doświadczenia osoby odpowiadającej za przygotowanie receptury. Dlatego też już sam etap jej projektowania stanowi barierę dla rozwoju nowych produktów. Trudno oczekiwać, że sytuacja ulegnie poprawie, biorąc pod uwagę fakt, że w skład receptury może wejść coraz szersza gama składników nadających jej określone właściwości, a naukowcy nieustannie opracowują nowe technologie ich łączenia.
Zadaniem finansowanego z unijnych środków działania koordynującego o nazwie INFORM (Integrating nanomaterials in formulations) było zapoczątkowanie współpracy pomiędzy naukowcami zajmującymi się nanorecepturami w celu wymiany pomysłów i upowszechniania wiedzy. Inicjatywa objęła swym zasięgiem partnerów z regionu Azji i Pacyfiku, Europy oraz Stanów Zjednoczonych. Najważniejszymi działaniami prowadzonymi w jej obrębie były doroczne konferencje poruszające tematy o kluczowym znaczeniu dla opracowywania receptur.
Zespół projektowy skoncentrował się na koordynacji działań badawczych oraz ocenie wyzwań i potrzeb, aby umożliwić skuteczną integrację nanomateriałów w recepturach. Zidentyfikowano sześć obszarów, w których materiały nanostrukturalne odgrywają kluczową rolę: nanobiomateriały; nanoproszki; trwałość zawiesin i ich przetwarzanie; nanochemia; folie, taśmy i powłoki; oraz bezpieczeństwo i ochrona środowiska naturalnego.
Kolejne konferencje poświęcone nanorecepturom odbyły się w latach 2010-2012 w Sztokholmie, Singapurze i Barcelonie. Zostały one wyróżnione w ramach Międzynarodowego Roku Chemii, przyciągnęły laureatów nagrody Nobla i przekroczyły najśmielsze oczekiwania pod względem liczby uczestników.
Uzupełnienie konferencji dotyczących nanoreceptur stanowił program wymiany naukowej. W ramach inicjatywy INFORM zorganizowano 20 wymian naukowych, co ułatwiło nawiązywanie współpracy partnerskiej, szczególnie między Azją a Europą. Co ważne, w wymianach wzięli udział naukowcy, którzy bez wsparcia ze strony projektu INFORM zapewne w ogóle nie nawiązaliby ze sobą kontaktu.
Dzięki wysiłkom zespołu uczestniczącego w inicjatywie INFORM świat badań nad nanorecepturami stał się nieco mniejszy. Przełoży się to na materiały o lepszych parametrach technologicznych przeznaczone do nowych zastosowań, które poprawią jakość naszego życia, jednocześnie stwarzając nowe możliwości biznesowe dla przemysłu.
Obecnie preparaty opracowuje się w drodze powtarzających się cykli pomiarów i testów, a proces optymalizacji jest w dużej mierze uzależniony od doświadczenia osoby odpowiadającej za przygotowanie receptury. Dlatego też już sam etap jej projektowania stanowi barierę dla rozwoju nowych produktów. Trudno oczekiwać, że sytuacja ulegnie poprawie, biorąc pod uwagę fakt, że w skład receptury może wejść coraz szersza gama składników nadających jej określone właściwości, a naukowcy nieustannie opracowują nowe technologie ich łączenia.
Zadaniem finansowanego z unijnych środków działania koordynującego o nazwie INFORM (Integrating nanomaterials in formulations) było zapoczątkowanie współpracy pomiędzy naukowcami zajmującymi się nanorecepturami w celu wymiany pomysłów i upowszechniania wiedzy. Inicjatywa objęła swym zasięgiem partnerów z regionu Azji i Pacyfiku, Europy oraz Stanów Zjednoczonych. Najważniejszymi działaniami prowadzonymi w jej obrębie były doroczne konferencje poruszające tematy o kluczowym znaczeniu dla opracowywania receptur.
Zespół projektowy skoncentrował się na koordynacji działań badawczych oraz ocenie wyzwań i potrzeb, aby umożliwić skuteczną integrację nanomateriałów w recepturach. Zidentyfikowano sześć obszarów, w których materiały nanostrukturalne odgrywają kluczową rolę: nanobiomateriały; nanoproszki; trwałość zawiesin i ich przetwarzanie; nanochemia; folie, taśmy i powłoki; oraz bezpieczeństwo i ochrona środowiska naturalnego.
Kolejne konferencje poświęcone nanorecepturom odbyły się w latach 2010-2012 w Sztokholmie, Singapurze i Barcelonie. Zostały one wyróżnione w ramach Międzynarodowego Roku Chemii, przyciągnęły laureatów nagrody Nobla i przekroczyły najśmielsze oczekiwania pod względem liczby uczestników.
Uzupełnienie konferencji dotyczących nanoreceptur stanowił program wymiany naukowej. W ramach inicjatywy INFORM zorganizowano 20 wymian naukowych, co ułatwiło nawiązywanie współpracy partnerskiej, szczególnie między Azją a Europą. Co ważne, w wymianach wzięli udział naukowcy, którzy bez wsparcia ze strony projektu INFORM zapewne w ogóle nie nawiązaliby ze sobą kontaktu.
Dzięki wysiłkom zespołu uczestniczącego w inicjatywie INFORM świat badań nad nanorecepturami stał się nieco mniejszy. Przełoży się to na materiały o lepszych parametrach technologicznych przeznaczone do nowych zastosowań, które poprawią jakość naszego życia, jednocześnie stwarzając nowe możliwości biznesowe dla przemysłu.