- Biochemia
- Biofizyka
- Biologia
- Biologia molekularna
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia analityczna
- Chemia nieorganiczna
- Chemia fizyczna
- Chemia organiczna
- Diagnostyka medyczna
- Ekologia
- Farmakologia
- Fizyka
- Inżynieria środowiskowa
- Medycyna
- Mikrobiologia
- Technologia chemiczna
- Zarządzanie projektami
- Badania kliniczne i przedkliniczne
Ceramika techniczna kompendium wiedzy
3.2 ODPORNOŚĆ NA WYSOKĄ TEMEPERATURĘ
Materiały ceramiczne odgrywają decydującą rolę w zastosowaniach wysokotemperaturowych ze stałą temperaturą pracy od 180 °C do ponad 1200 °C. Ze względu na tak ekstremalne temperatury, niemożliwe jest stosowanie materiałów z tworzyw sztucznych. Wiele tworzyw w tym obszarze temperatur występuje już w stanie stopionym, lub nawet w postaci pary, natomiast metale tracą wytrzymałość wraz ze wzrostem temperatury. Stanowi to wyraźne rozróżnienie między materiałami ceramicznymi a materiałami metalicznymi. Na przykład wytrzymałość na zginanie azotku krzemu
i tlenku cyrkonu jest porównywana do stali w warunkach standardowych i pozostaje praktycznie niezmieniona w temperaturze do 1000 °C. Z kolei wytrzymałość na zginanie stali, w zależności od stopu, maleje już w temperaturze 300 °C i wyższej.
Zdjęcie 3 Izolatory termopar z tlenku glinu DEGUSSIT Al24 w technologii pomiaru i kontroli procesów
Jednym z najstarszych obszarów zastosowania ceramiki jest technika pomiarowa w wysokiej temperaturze, gdzie jest ona stosowana do rur ochronnych termopar, w temperaturze pracy ponad 1900 °C (patrz Zdjęcie 3). Dobre własności wysokotemperaturowe ceramiki bazują na wysokiej temperaturze topnienia czystych tlenków wynoszącej odpowiednio 2050 °C dla tlenku glinu i 2600 °C dla tlenku cyrkonu. Własności te mogą uzyskać komponenty tylko wtedy, gdy do ich produkcji wykorzystany został bardzo czysty, wysokiej jakości materiał podstawowy. Elektryczne właściwości izolacyjne, odporność na ścieranie i stabilność wymiarowa utrzymywane są w temperaturze do 1800 °C, w szczególności dla tlenku glinu. Poprawę stabilności wymiarowej ceramiki uzyskuje się dzięki większej porowatości. W przypadku wyższych wymagań dotyczących odporności na szok temperaturowy materiału, pod uwagę powinny być brane azotek krzemu lub porowaty tlenek glinu. Zasadniczo bardziej wrażliwe na zmiany temperatury są duże i grubościenne elementy niż kształtki małe i cienkościenne.
wstecz Podziel się ze znajomymi
Recenzje