- Biochemia
- Biofizyka
- Biologia
- Biologia molekularna
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia analityczna
- Chemia nieorganiczna
- Chemia fizyczna
- Chemia organiczna
- Diagnostyka medyczna
- Ekologia
- Farmakologia
- Fizyka
- Inżynieria środowiskowa
- Medycyna
- Mikrobiologia
- Technologia chemiczna
- Zarządzanie projektami
- Badania kliniczne i przedkliniczne
Ceramika techniczna kompendium wiedzy
4.1 METODY ŁĄCZENIA NA WCISK
Metoda łączenia ceramiki z metalami poprzez pasowanie termokurczliwe, stosowana jest wszędzie tam gdy to możliwe, ponieważ zapewnia ona dużą niezawodność w warunkach operacyjnych przy stosunkowo niewielkim nakładzie technicznym. W indywidualnych przypadkach wprowadzenie dodatkowej plastycznej warstwy pośredniej pomiędzy ceramiką a metalem np. złota lub cyrkonu , gwarantuje trwale uszczelnione złącze. Jako typowy przykład tej metody łączenia przedstawiono pierścień blokujący w maszynach do formowania wtryskowego (Zdjęcie 7) wykonany z tlenku cyrkonu (rodzaj materiału: FRIALIT FZM) wciśnięty skurczowo w stal.
Zdjęcie 7 Pierścień blokujący z tlenku cyrkonu FRIALIT FZM i stalowej tulei zewnętrznej
Wewnętrzne badania wykazały, że wytłoczenie materiału ceramicznego wciśniętego termokurczliwie w stalowy pierścień o średnicy 19 mm i długości 17 mm, wymaga użycia siły wynoszącej co najmniej 25 kN, w temperaturze pokojowej.
4.2 METODY ŁĄCZENIA SPOIWEM
4.2.1 KLEJENIE KLEJAMI ORGANICZNYMI
Tę technikę wykorzystuje się głównie do zastosowań wymagających wysokiej wytrzymałości łączeń
w temperaturze pracy około 150 °C oraz wtedy, gdy nie mogą być zastosowane łączenia na wcisk,
na przykład ze względów konstrukcyjnych. Wytrzymałość na ścinanie tych kompozytów wynosi 50 MPa w temperaturze pokojowej w przypadku użycia szczególnych klejów organicznych w połączeniu
z odpowiednią pod względem przyczepności konstrukcją .
wstecz Podziel się ze znajomymi
Recenzje