- Biochemia
- Biofizyka
- Biologia
- Biologia molekularna
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia analityczna
- Chemia nieorganiczna
- Chemia fizyczna
- Chemia organiczna
- Diagnostyka medyczna
- Ekologia
- Farmakologia
- Fizyka
- Inżynieria środowiskowa
- Medycyna
- Mikrobiologia
- Technologia chemiczna
- Zarządzanie projektami
- Badania kliniczne i przedkliniczne
Gamma-glutamylotranspeptydaza - marker schorzeń wątroby
Szybkie oznaczanie aktywności enzymu gamma-glutamylotranspeptydazy w surowicy i moczu możliwe było również dzięki wykorzystaniu specjalnych krążków bibuły nasyconych w odpowiedni sposób γ-glutamylonaftyloamidem lub γ-glutamyloanilidem oraz specjalnym buforem. Pomimo, iż metoda doczekała się polskiego patentu, nie dawała powtarzalnych wyników, ponieważ zastosowane w niej substraty były słabo rozpuszczalne w wodzie [9].
Znacznie szersze zastosowanie znalazła metoda, w której jako substrat do oznaczania aktywności GGT stosuje się γ-L-glutamylo-p-nitroanilid (Orłowski i Meister, J. Biol. Chem., 240, 338, 1965). W trakcie reakcji uwalnia się żółto zabarwiona p-nitroanilina. Wadą tej metody były trudności w uzyskaniu dokładnych oraz powtarzalnych wyników, co spowodowane było słabą rozpuszczalnością substratu w buforowanych roztworach wodnych [9].
Zdjęcie: http://www.ccmhmtschool.org/uploads/docs/tietz-fundamentals-of-clinical-chemistry.pdf
Tagi: gamma-glutamylotranspeptydaza, GGTP, zaburzenia funkcji wątroby
wstecz Podziel się ze znajomymi
Recenzje