Literatura

HARMAN D. 1956. Aging: a theory based on free radical and radiation chemistry. J Gerontol. 11, 298-300.

HAYFLICK L. 1965. The limited in vitro lifetime of human diploid cell strains. Exp Cell Res. 37, 614-636.

HAYFLICK L. MOORHEAD PS. 1961. The serial cultivation of human diploid cell strains. Exp Cell Res. 25, 585-621.

MOON IK. JARSTFER MB. 2007. The human telomere and its relationship to human disease, therapy, and tissue engineering. Front Biosci. 12, 4595-4620.

OSTERHAGE JL. FRIEDMAN KL. 2009. Chromosome end maintenance by telomerase. J Biol Chem. 284, 16061-16065.

SADAKIERSKA-CHUDY A. 2004. Rodzaje mutacji. [W:] Genetyka Ogólna. WAKARECY I (red.) Wyd. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Toruń. 79-90.

SIKORA E. 2010. Telomery i telomeraza – starzenie komórkowe Nagroda Nobla z Fizjologii lub Medycyny 2009. Kosmos problemy nauk biologicznych. 1-2, 1-8.

SIMON M. 2011. Starzenie się organizmów prokariotycznych. Postępy Hig. Med. Dosw. (online). 65, 509-514.

SIKORA E. 2014. Starzenie i długowieczność. Postępy Biochemii. 60 (2), 125-137.

MICHALAK A. 2014. Starzenie się organizmu, a stres oksydacyjny oraz zmniejszona sprawność systemów naprawczych. Postępy Hig. Med. Dosw. (online). 68, 1483-1491.

MIKUŁA-PIETRASIK J. 2015. Święty Graal, czyli jak i dlaczego się starzejemy. Postępy Biochemii. 61(4), 344-355.

BIELAK-ŻMIJEWSKA A. 2014. Rola starzenia komórkowego w starzeniu organizmu i chorobach związanych z wiekiem. Postępy Biochemii. 60(2), 147-160.

MIRANOWICZ-DZIERŻAWSKA K. 2015. Starzenie komórkowe (senescencja) i jego konsekwencje dla człowieka. Bezpieczeństwo pracy: nauka i praktyka. 4, 14-17.

SOSIŃSKA P. 2016. Molekularne podstawy komórkowego starzenie: fenomen Hayflicka 50 lat później. Postępy Hig. Med. Dosw. (online). 70, 231-242.

MOSKOLEWSKI S. 2010. Śmiertelne i nieśmiertelne komórki w hodowli poza ustrojem. Pauza Akademicka Tygodnik Polskiej Akademii Umiejętności. 69, 1-4.

BIELAK-ŻMIJEWSKA A. 2014. A comparion of replicative senescence and doxombin – induced premature senescence of rascular smooth muscle cells isolated from human aorta. Biogerontology. 15, 47-64.

ŚLIWIŃSKA M. 2009. Induction of senescence with doxorubicin leads to increased genomic intability of HCT116 cells. Mech. Ageing Der. 130, 24-32.

D'ADDA DI FAGAGNA F. 2008. Living on a break: cellular senescence as a DNA – damage response. Nat Rev Cancer. 8, 512-522.

BRYŚ M., LASKOWSKA M., FORMA E., KREŚLAK A. Telomeraza – struktura i funkcjaoraz regulacja ekspresji genu. Folia Medica Lodziensia. 39/2, 293-326.

KOWALSKA A., KOWALIK A. 2006. Telomer i Telomeraza w onkogenezie. Współczesna Onkologia. 10, 485–496.

LIPIŃSKA N., RUBIŚ B. Na straży genomu: telomery i telomeraza – od odkrycia po badania kliniczne. Acta Medicorum Polonorum. 5/1, 33-40.

PUZANOWSKA-TARASIEWICZ H., STARCZEWSKA B., KUŹMICKA L. 2008. Reaktywne formy tlenu. Bromat. Chem. Toksykol. – XLI. 4, 1007-1015.

KULBACKA J., SECZKO J., CHWIŁKOWSKA A. 2009. Stres oksydacyjny w procesach uszkodzenia komórek. Por. Merk. Lek. XXVII. 157, 44.

STRZYŻEWSKI K., PIORUŃSKA-STOLZMANN M. 2007. Historia wolnorodnikowej teorii starzenia się. Nowiny Lekarskie. 76, 2, 193-194.

SOBBOTA Ł., WIERZCHOWSKI M. 2009. Inhibitory telomerazy jako potencjalne leki przeciwnowotworowe. Farm Pol. 65(9), 617 – 622.

ALSTER O., KOLWEK Z. 2014. Znaczniki starzenia komórkowego. Postępy Biochemii. 60(2), 138-146.

KAZANOWSKA B., MIKOŁAJEWSKA A., REICH A., REICH M., CHYBICKA A. 2003. Telomery i aktywność telomerazy w komórkach prawidłowych oraz w komórkach nowotworowych. Adv. Clin. Exp. Med. 12, 1, 87–95.

CHAMARY J.V., HURST L. D. 2009. Głos mają ciche mutacje. Świat nauki. 7, 42-50.