- Biochemia
- Biofizyka
- Biologia
- Biologia molekularna
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia analityczna
- Chemia nieorganiczna
- Chemia fizyczna
- Chemia organiczna
- Diagnostyka medyczna
- Ekologia
- Farmakologia
- Fizyka
- Inżynieria środowiskowa
- Medycyna
- Mikrobiologia
- Technologia chemiczna
- Zarządzanie projektami
- Badania kliniczne i przedkliniczne
Techniki wykorzystywane do barwienia komórek bakteryjnych
Rozmaz polega na zabarwieniu cienkiej warstwy badanego materiału rozmazanej na szkiełku podstawowym za pomocą specjalnych metod. Takie postępowanie pozwala na selektywne zabarwienie prątków gruźlicy. Otrzymany preparat jest następnie oglądany pod mikroskopem. Stwierdzenie prątków w rozmazie plwociny świadczy nie tylko o rozpoznaniu gruźlicy, a dodatkowo potwierdza, że chory jest zakaźny dla otoczenia [14].
Mycobacterium tuberculosis
Mycobacterium tuberculosis jest dużą bakterią w kształcie pałeczki, spokrewnioną z prominiowcami. Wiele niepatogennych prątków jest elementem naturalnej flory ludzi. Pod względem morfologicznym prątki mają zazwyczaj od 2 do 4 µm długości i 0,2-0,5 µm szerokości. Bakterie te zaliczane są do obligatoryjnych aerobów (bezwzględnych tlenowców), co oznacza, że rosną jedynie w obecności tlenu. U ludzi prątki diagnozowane są w dobrze napowietrzonych górnych częściach płuc. W 17 i 18 wieku w Europie Mycobacterium tuberculosis (MTB) były przyczyną tzw. „Białej Plagi” [17].
Mycobacterium tuberculosis został opisany przez R. Kocha w 1882 roku. Infekcje płuc wywoływane przez prątkiy prowadzą do powstania w nich gruzełków, do zniszczenia tkanek i dalszego rozszerzenia się bakterii w organizmie. Szeroko zakrojone badania dowodzą, że na gruźlicę zapadają przede wszystkim ludzie niedożywieni i osłabieni. Włączenie takich antybiotyków jak penicylina, streptomycyna oraz chemoterapeutyków (hydrazyd kwasu izonikotynowego (INH)), przyczniło się do prawie całkowitego wyeliminowania tej choroby z krajów uprzemysłowionych. Działanie INH polega na hamowaniu tworzenia kwasu mikolinowego, co tym samym powoduje utratę kwasooporności. INH już w małych stężeniach zabija M. tuberculosis[1].
Co więcej prątki obecne są również w glebie. Wiele z nich może rozwijać się na prostych podłożach mineralnych wzbogaconych solami nieorganicznymi, ropą naftową, naftalenem lub innymi lotnymi węglowodorami. Prątki glebowe charakteryzują się stosunkowo szybkim wzrostem, a co więcej nie wymagają żadnych specjalnych dodatków. Z kolei prątki patogenne rozwijają się bardzo powoli, a do prawidłowego wzrostu wymagają złożonych pożywek [1].
Zdjęcie: Kolonie M.tuberculosis na pożywce Lowenstein-Jensen [17].
Hodowla prątków gruźlicy
Prątki gruźlicy hodowane są na specjalnie dobranych pożywkach mikrobiologicznych. Najczęściej wykorzystywana jest metoda Löwensteina-Jensena, która prowadzona jest na podłożu stałym lub metody identyfikacji na podłożu płynnym. Najczęściej używaną metodą jest Bactec.
Prątki gruźlicy charakteryzują się bardzo wolnym wzrostem, przez co uzyskanie wyniku badania wymaga czasu. Mycobacterium tuberculosis bardzo wolno się rozmnażają, czas ich generacji wynosi od 18 do 24 godzin. Bakterie mają specyficzne wymagania wzrostowe, przez co najlepiej hoduje się je na podłożu Lowenseina-Jensena [16].
W przypadku hodowli na podłożu stałym wzrost kolonii można zaobserwować najwcześniej po upływie ok. 4 do 6 tygodni hodowli, a ostateczny wynik ujemny wydawany jest po 3 miesiącach (w przypadku, gdy nie stwierdza się wzrostu prątków). Hodowla bakterii prowadzona na podłożu płynnym pozwala na szybsze uzyskanie wyników badania.
Tagi: barwniki, metody barwienia, barwienie metodą Grama, preparat, odbarwianie, analiza mikroskopowa, bakterie gram-zmienne, fuksyna karbolowa, jodek heksydyny, barwienie kwasooporne, metoda Ziehl-Neelsena, pożywka Lowenstein-Jensen, Mycobacterium tuberculosis
wstecz Podziel się ze znajomymi
Recenzje