- Biochemia
- Biofizyka
- Biologia
- Biologia molekularna
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia analityczna
- Chemia nieorganiczna
- Chemia fizyczna
- Chemia organiczna
- Diagnostyka medyczna
- Ekologia
- Farmakologia
- Fizyka
- Inżynieria środowiskowa
- Medycyna
- Mikrobiologia
- Technologia chemiczna
- Zarządzanie projektami
- Badania kliniczne i przedkliniczne
Nowe kierunki terapeutyczne choroby Alzheimera
Diagnostyka choroby Alzheimera
Chorobę diagnozuje się zwykle na podstawie historii choroby, wywiadu rodzinnego i obserwacji pacjenta biorąc pod uwagę występowanie charakterystycznych cech neurologicznych i neuropsychologicznych. W celu wykluczenia innych przyczyn występowania objawów stosuje się zaawansowane metody obrazowania, takie jak tomografia komputerowa (CT), magnetyczny rezonans jądrowy (MRI) czy pozytonową tomografię emisyjną (PET) i tomografię emisyjną pojedynczego fotonu (SPECT). Pomocne w diagnozie oraz ocenie stanu pacjenta są różnorodne testy pamięci.
Aby ułatwić diagnostykę choroby National Institute of Neurological and Communicative Disorders and Stroke (NINCDS) oraz Alzheimer's Disease and Related Disorders Association (ADRDA, obecnie Alzheimer's Association) w 1984 roku stworzyły specjalne kryteria choroby Alzheimera (NINCDS-ADRDA Alzheimer's Criteria).
Unowocześniane do 2007 roku są obecnie używane na całym świecie. Według tych kryteriów zdiagnozowanie choroby wymaga obecności upośledzenia poznawczego i podejrzenia zespołu demencji potwierdzonego przez badania neuropsychologiczne. W chorobie uszkodzeniu ulega 8 domen kognitywnych: pamięć, język, percepcja, uwaga, zdolności konstruktywne, orientacja, rozwiązywanie problemów oraz zdolności funkcjonalne. Ich zaburzenia również są wymieniane w NINCDS-ADRDA oraz DSM-IV (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders), stworzony przez American Psychiatric Association.
Jednym z neuropsychologicznych testów przesiewowy stosowanym przy diagnostyce choroby jest MMSE (ang. Mini–Mental State Examination, potocznie "mini–mental”) stosowany do oceny zdolności kognitywnych.
Wykonuje się również analizę płynu mózgowo-rdzeniowego pod kątem obecności amyloidu β i białka τ.Płyn pobiera się poprzez punkcję lędźwiowa, a samo badanie pozwala przewidzieć wykrycie choroby Alzheimera z czułością nawet 100%.
Badanie krwi oceniające funkcję tarczycy, poziom witaminy B12, wykluczające kiłę i zaburzenia metaboliczne, mierzące obecność metali ciężkich (ołów, rtęć) identyfikuje inne, niealzheimerowskie przyczyny otępienia. Przy podejrzenie choroby Alzheimera przeprowadza się też badania psychiatryczne w kierunku depresji, która może pojawiać się wraz z chorobą Alzheimera.
Przydatne w diagnostyce badania obrazowe SPECT i PET mogą zostać użyte do potwierdzenia diagnozy oraz ocenić stanu umysłowy chorego. Stosunkowo nowa technika znana jako PiB PET daje możliwość dokładnego zobrazowania złogów betaamyloidowych. Magnetyczny rezonans jądrowy wolumetryczny może natomiast wykryć zmiany objętości poszczególnych obszarów mózgu. To zaś może być przydatne w określaniu postępu choroby i prognozowaniu jej dalszego rozwoju.
Pośmiertna diagnoza choroby opiera się na badaniu hitopatologicznym wycinka mózgu.
Fot.: Obraz histopatologiczny płytek starczych w korze mózgu chorego na AD w impregnacji srebrem, https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a7/Alzheimer_dementia_%283%29_presenile_onset.jpg
Tagi: choroba Alzheimera, terapia, mozg, kora mozgowa, ubytek, smierc
wstecz Podziel się ze znajomymi
Recenzje