- Biochemia
- Biofizyka
- Biologia
- Biologia molekularna
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia analityczna
- Chemia nieorganiczna
- Chemia fizyczna
- Chemia organiczna
- Diagnostyka medyczna
- Ekologia
- Farmakologia
- Fizyka
- Inżynieria środowiskowa
- Medycyna
- Mikrobiologia
- Technologia chemiczna
- Zarządzanie projektami
- Badania kliniczne i przedkliniczne
Białko cystatyny C jako marker filtracji kłębuszkowej
Nadrodzina cystatyn dzieli się na cystatyny:
1) klasy 1, tzw. stefiny, do których należy cystatyna A i B (98 aminokwasów);
2) cystatyny klasy 2 (cystatyna C, D, E, M, F, SA, SN) tj. peptydy o długości ok. 100-150 aminokwasów
3) cystatyny klasy 3, które obejmują tzw. kininogeny tj. białka o wyższej masie cząsteczkowej (ok. 430 aminokwasów), zawierające motywy sekwencji typowe dla cystatyn klasy 2 [6].
Różne stężenia Cys-C w płynach ustrojowych
Ludzka cystatyna C występuje we krwi, moczu, ślinie, płynie mózgowo-rdzeniowym, płynie opłucnowym, mleku, a także płynie nasiennym. Co więcej badania potwierdziły jej obecność także w neuronach kory mózgowej, komórkach rdzenia nadnerczy, komórkach A wysp trzustki i w gruczołowej części przysadki mózgowej [10].
W surowicy noworodków, a zwłaszcza wcześniaków obserwuje się wyższe stężenie cystatyny C, w porównaniu z oznaczanymi u dzieci powyżej 1. roku życia i u dorosłych. Zazwyczaj różnice te związane są ze zmniejszonym przesączaniem kłębkowym w podanej grupie wiekowej. U osób dorosłych wyższe stężenie cystatyny C obserwuje się po 80. roku życia, czego powodem jest zmniejszenie GFR związane z wiekiem. Już po 12 godzinach od ostrego uszkodzenia nerek obserwuje się zwiększone stężenie cys-C, która jest lepszym wskaźnikiem funkcji kłębuszków nerkowych niż oznaczanie kreatyniny [13].
W warunkach fizjologicznych białko cystatyna C jest swobodnie przesączana przez kłębuszki nerkowe (białko o ładunku dodatnim), następnie reabsorbowana i katabolizowana przez komórki kanalików nerkowych. Nadmierna kumulacja białka w organizmie może prowadzić do różnego rodzaju działań ubocznych, będących wynikiem tworzenia się złogów amyloidowych w ścianach naczyń krwionośnych oraz innych narządów. W trakcie badań wykazano również związek cystatyny C z dziedziczną angiopatią amyloidową, której głównym objawem są powtarzające się krwotoki mózgowe, występujące w młodym wieku (ang. Hereditary cystatin C amyloid angiopathy, HCCAA). Podwyższone stężenie cystatyny C w surowicy obserwuje się także w nowotworach złośliwych czy gorączce reumatycznej. Obecność wysokiego stężenia białka w płynie mózgowo-rdzeniowym obserwuje się również u pacjentów z chorobą prionową Creutzfeldta-Jacoba [6].
Tagi: cystatyna C, Cys-C, ocena funkcji nerek, inhibitory proteinaz cysteinowych, marker wydolności nerek
wstecz Podziel się ze znajomymi
Recenzje