- Biochemia
- Biofizyka
- Biologia
- Biologia molekularna
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia analityczna
- Chemia nieorganiczna
- Chemia fizyczna
- Chemia organiczna
- Diagnostyka medyczna
- Ekologia
- Farmakologia
- Fizyka
- Inżynieria środowiskowa
- Medycyna
- Mikrobiologia
- Technologia chemiczna
- Zarządzanie projektami
- Badania kliniczne i przedkliniczne
Cytochrom c – Fizjologia życia i śmierci komórki
Współdziałanie białek obu grup reguluje funkcjonowanie wcześniej wspomnianych kanałów VDAC, które w warunkach normalnych nie są przepuszczalne dla cyt c. Białka Bcl-XL, wiążąc się z kanałami, powodują zamykanie ich światła, przeciwnie do białek proapoptotycznych Bax i Bak, które to łącząc się z białkiem tworzącym kanał indukują zwiększenie jego przepuszczalności dla cyt c (HORDYJEWSKA I PASTERNAK, 2005).
Po uwolnieniu z mitochondrium cyt c wiąże się ze znajdującym się w cytoplazmie czynnikiem Apaf-1, co inicjuje powstanie apoptosomu (GREEN, 2000). W budowie N-końca czynnika Apaf-1 identyfikuje się domenę wiążącą kaspazy – CARD (ang. caspase-associated recruitment domain) i następującą po niej sekwencję zawierającą kasety Walker'a, w obrębie C-końca znajduje się 12 powtórzeń WD (WD-40). Część C-końcowa wykazuje wysokie podobieństwo do pochodzącego z nicienia białka CED-4, a N-koniec takiej analogii nie wykazuje (HU I IN., 1999). Aktywacja czynnika Apaf-1 polega na związaniu cyt c do sekwencji WD-40 oraz przyłączeniu ATP lub dATP (deoksyATP) do kaset Walker'a, co powoduje zmianę jego konformacji i ekspozycję domeny CARD, do której wiąże się prokaspaza 9 (ŁABĘDZKA I IN., 2006). Tak więc czynnik Apaf-1, cyt c, ATP lub dATP i prokaspaza 9 łączą się w zasadniczą jednostkę, która tworząc heptameryczną strukturę daje ostatecznie apoptosom (Rys. 1) (OW I IN., 2008; GALLUZZI I IN., 2015).
Przyłączona do kompleksu prokaspaza 9, staje się następnie dojrzałym białkiem (GREEN, 2000). Warunkiem do przekształcenia prokaspazy 9 w dojrzały enzym jest obecność w kompleksie cyt c wraz z ATP lub dATP (GREEN, 2000; GALLUZZI I IN., 2015). Co ciekawe, proces ten nie wymaga hydrolizy ATP/dATP, co udowodniono wykrywając obecność tych związków w postaci niezmienionej (ATP, nie ADP) w apoptosomie z aktywną kaspazą 9 (JIANG I WANG, 2004; GALLUZZI I IN., 2015). Aktywna kaspaza 9 aktywuje kaspazę 3, 6 i 7, które indukują z kolei działanie proteaz sobie podległych, co prowadzi do inicjacji kaskady zdarzeń prowadzących do śmierci komórki (LI I IN., 2000). Charakterystycznymi cechami wynikającymi z powyższych szlaków może być kondensacja chromatyny, rozpad nici DNA na internukleosomowe fragmenty oraz demontaż otoczki jądrowej, a w końcowym etapie apoptozy powstanie ciał apoptotycznych (DU I IN., 2000). Działanie kaspaz jest tym bardziej ważne w procesie PCD, że zaprzestanie ich działania powoduje brak powstawania charakterystycznych dla tego procesu zmian (JIANG I WANG, 2004).
Opis ilustracji:
« | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | »
Tagi: cytochrom c, oddychanie wewnątrzkomórkowe, łańcuch transportu elektronów, apoptosom, programowane śmierć komórki
wstecz Podziel się ze znajomymi
Recenzje