- Biochemia
- Biofizyka
- Biologia
- Biologia molekularna
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia analityczna
- Chemia nieorganiczna
- Chemia fizyczna
- Chemia organiczna
- Diagnostyka medyczna
- Ekologia
- Farmakologia
- Fizyka
- Inżynieria środowiskowa
- Medycyna
- Mikrobiologia
- Technologia chemiczna
- Zarządzanie projektami
- Badania kliniczne i przedkliniczne
Furanokumaryny - aktywność biologiczna i właściwości
Niektóre badania sugerują także, że furanokumaryny mogą posiadać właściwości przeciwbólowe, przeciwzakrzepowe, hipotensyjne oraz uspokajające (oddziałując na ośrodkowy układ nerwowy) (MATŁAWSKA, 2008; SZEWCZYK, BOGUCKA-KOCKA, 2012).
Istnieją sprzeczne doniesienia na temat hepatotoksyczności niektórych furanokumaryn. Wykazano na przykład, że bergapten podawany w fotochemioterapii może wywoływać zapalenie wątroby u niektórych pacjentów, a test in vivo potwierdził jego hepatotoksyczne działanie u myszy. Jednakże na podstawie najnowszych wyników badań uzyskanych przez chińskich naukowców można przypisać mu zupełnie inną rolę. Wykazano w nich bowiem, że bergapten przeciwdziała hepatotoksycznemu działaniu acetaminofenu u myszy, wykazuje działanie antyoksydacyjne oraz nie wpływa toksycznie na komórki wątroby (LIU I WSPÓŁAUT., 2012).
Bardzo ciekawym zjawiskiem charakteryzującym furanokumaryny jest ich wpływ na działanie cytochromu P450 (CYP). Badania wykazały, że związki te mogą indukować lub hamować aktywność wielu podtypów CYP, m.in.: CYP1A2, CYP2A6, CYP2B1 i CYP6B4. Furanokumaryny występujące w soku z grejpfruta, przede wszystkim 6′,7′-dihydroksybergamotyna, a także bergamotyna i 6′,7′-epoksybergamotyna, pełnią rolę inhibitorów CYP3A4, odpowiedzialnego w organizmie człowieka za metabolizm leków. Wykazano, że mogą one oddziaływać na wiele grup leków, m.in. statyny, blokery kanałów wapniowych czy immunosupresanty oraz zaburzać ich działanie (GUO, YAMAZOE, 2004; REGUEIRO I WSPÓŁAUT., 2014).
Podsumowanie
Furanokumaryny to niewątpliwie niezwykłe związki chemiczne, charakteryzujące się wielokierunkową aktywnością biologiczną. Dzięki zdolności do ulegania fotoaktywacji, z powodzeniem wykorzystywane są one w terapii łuszczycy i bielactwa. Coraz więcej źródeł wskazuje również na ich właściwości antybakteryjne, przeciwgrzybicze, owadobójcze, przeciwzapalne, przeciwdrgawkowe oraz przeciwnowotworowe. Szczególnie interesujące wydaje się być potencjalne działanie furanokumaryn jako środków chemoprewencyjnych, niezbędne są jednak dalsze badania, zarówno in vitro, jak i in vivo, potwierdzające nie tylko skuteczność, ale i bezpieczeństwo stosowania tych związków w terapii chorób nowotworowych.
Autorzy:
Kamila Kosidło
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
Wydział Biologii i Biotechnologii
Instytut Mikrobiologii i Biotechnologii
Zakład Wirusologii i Immunologii
ul. Akademicka 19, 20-033 Lublin
Aleksandra Żurek
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
Wydział Biologii i Biotechnologii
Instytut Mikrobiologii i Biotechnologii
Zakład Wirusologii i Immunologii
ul. Akademicka 19, 20-033 Lublin
Katarzyna Zarosa
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
Wydział Biologii i Biotechnologii
Instytut Mikrobiologii i Biotechnologii
Zakład Genetyki i Mikrobiologii
ul. Akademicka 19, 20-033 Lublin
wstecz Podziel się ze znajomymi
Recenzje