- Biochemia
- Biofizyka
- Biologia
- Biologia molekularna
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia analityczna
- Chemia nieorganiczna
- Chemia fizyczna
- Chemia organiczna
- Diagnostyka medyczna
- Ekologia
- Farmakologia
- Fizyka
- Inżynieria środowiskowa
- Medycyna
- Mikrobiologia
- Technologia chemiczna
- Zarządzanie projektami
- Badania kliniczne i przedkliniczne
Fizykochemiczne właściwości piwa warzonego w warunkach domowych
WYNIKI I ICH DYSKUSJA
Gęstość piwa związana jest z zawartością cukru oraz alkoholu w napoju. Wzrost ilości dodanego cukru powoduje wzrost gęstości, natomiast wyższa wartość alkoholu – jej obniżenie (DYLKOWSKI, 1993). Przemysłowe piwa typu Jasny Lager nieznacznie różniły się gęstością (rys. 1). Piwo A wykazało wyższą wartość tego parametru od piwa B, mimo jednakowej zawartości ekstraktu deklarowanej przez producenta. Najwyższą gęstością charakteryzowało się piwo typu Jasny Lager wyprodukowane metodą domową (C) należące do grupy piw niefiltrowanych. Wykazało ono również najwyższą zawartość ekstraktu (około 9%) w porównaniu z pozostałymi rodzajami piw (około 6%).
Rys. 1. Gęstości oraz zawartość ekstraktu w badanych piwach
Uwzględniając oba parametry można stwierdzić, że piwo to odznacza się najniższym stopniem odfermentowania cukrów. Najprawdopodobniej jest to wynikiem zastosowania odmiennego schematu zacierania przy jego produkcji oraz powstawaniem znacznej ilości niefermentowanych dekstryn (LEWIS I YOUNG, 2001; SYNAK I RYDZYKOWSKI, 2009). W badaniach przeprowadzonych przez BUZRUL I IN. (2005), gęstość badanego piwa typu Lager wyniosła 1.00579 g/cm3. Piwa górnej fermentacji (E,F,G) wykazały znaczne różnice wartości tego parametru w porównaniu z piwami A, B, C i D. Wynikają one z innego procesu produkcyjnego oraz składu surowców wykorzystanych do ich produkcji.
Tagi: piwo, Lager, Ale, warunki domowe
wstecz Podziel się ze znajomymi
Recenzje