- Biochemia
- Biofizyka
- Biologia
- Biologia molekularna
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia analityczna
- Chemia nieorganiczna
- Chemia fizyczna
- Chemia organiczna
- Diagnostyka medyczna
- Ekologia
- Farmakologia
- Fizyka
- Inżynieria środowiskowa
- Medycyna
- Mikrobiologia
- Technologia chemiczna
- Zarządzanie projektami
- Badania kliniczne i przedkliniczne
Fizykochemiczne właściwości piwa warzonego w warunkach domowych
Wyniki oznaczenia lepkości większości badanych piw mieszczą się w zakresie 1,249-1,486 mPa s (rys. 4).
Rys. 4. Lepkość badanych piw
Wyjątek stanowi piwo z dodatkiem słodu żytniego (D), które charakteryzuje się najwyższą lepkością. Związane to jest z obecnością β- glukanów w słodzie żytnim (SZWAJGIER I TARGOŃSKI, 2005). Również FOSZCZYŃSKA I DZIUBA (2003) zauważyły, że dodatek słodu pszenżytniego wpłynął na zwiększenie lekkości piwa. Ich analizy wykazały, że piwo jęczmienne charakteryzuje się lepkością na poziomie 1,47 mPa s, natomiast przenżytnie - 1,97 mPa s. Napięcie powierzchniowe w badanych piwach wynosiło od 42,853 do 45,842 mN m-1 (rys.5). Wyjątek stanowi piwo typu Jasny Lager (A), w którym wartość tego parametru jest wyższa. BRONIARZ-PRESS I IN. (2014) w swojej pracy uzyskali napięcie powierzchniowe piw dolnej fermentacji w zakresie 43,1- 46,6.
Rys. 5. Wartość napięcia powierzchniowego analizowanych piw
Tagi: piwo, Lager, Ale, warunki domowe
wstecz Podziel się ze znajomymi
Recenzje