- Biochemia
- Biofizyka
- Biologia
- Biologia molekularna
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia analityczna
- Chemia nieorganiczna
- Chemia fizyczna
- Chemia organiczna
- Diagnostyka medyczna
- Ekologia
- Farmakologia
- Fizyka
- Inżynieria środowiskowa
- Medycyna
- Mikrobiologia
- Technologia chemiczna
- Zarządzanie projektami
- Badania kliniczne i przedkliniczne
Udział programowanej śmierci komórkowej w rozwoju organizmów
Podsumowanie
Śmierć komórkowa jest ważnym zjawiskiem w procesie rozwoju organizmów roślinnych i zwierzęcych. Jednakże, pomimo szeroko zakrojonych badań na całym świecie, nadal nie jest to proces dobrze poznany, w szczególności u organizmów roślinnych. Znane są kluczowe markery śmierci komórkowej, do których należą w zakresie morfologicznym kurczenie się lub pękanie protoplastu i/lub wakuoli, kondensacja i często internukleosomowa degradacja DNA, tworzenie się specyficznych struktur o nazwie autofagosomy lub wakuole lityczne oraz niekiedy ciała apoptotyczne. W zakresie sygnalizacyjnym i metabolicznym, szczególnie istotną rolę odgrywają cysteinowe proteazy, tj. kaspazy i metakaspazy oraz elementy metabolizmu zależne od proteasomów, a także jony wapnia i reaktywne formy tlenu i azotu. Wymienione powyżej cechy charakteru śmierci komórkowej dotyczą albo śmierci komórek organizmów roślinnych albo zwierzęcych, często też są wspólne dla nich jak np. sposób degradacji jąder komórkowych czy udział jonów wapnia lub reaktywnych form tlenu. W związku z tym liczne próby klasyfikacji procesu śmierci komórkowej, szczególnie u roślin nie przyniosły spodziewanego usystematyzowania wiedzy w tym zakresie. Największym w tym zakresie problemem, jak się wydaje, jest nakładanie się lub też występowanie po sobie różnych strategii procesu śmierci w eliminacji komórek. W przypadku organizmów roślinnych najlepiej byłoby nie wyróżniać typów śmierci komórek tylko przedstawiać proces, w którym śmierć komórkowa jest podstawowym elementem w jego przebiegu, jako zbiór specyficznych dla tego procesu przejawów uwzględniając przy okazji tempo i czas, w którym one ulegają ekspresji.
Recenzje