- Biochemia
- Biofizyka
- Biologia
- Biologia molekularna
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia analityczna
- Chemia nieorganiczna
- Chemia fizyczna
- Chemia organiczna
- Diagnostyka medyczna
- Ekologia
- Farmakologia
- Fizyka
- Inżynieria środowiskowa
- Medycyna
- Mikrobiologia
- Technologia chemiczna
- Zarządzanie projektami
- Badania kliniczne i przedkliniczne
Wybrane metody wykorzystywane do oceny funkcji płytek krwi
Bardzo często w badaniach funkcji płytek wykorzystywany jest w pełni zautomatyzowany instrument Platelet Function Analyzer – 100 (PFA-100), pozwalający na testowanie funkcji płytek krwi in vitro. Do badań pobierana jest pełna krew z dodatkiem cytrynianu, która następnie analizowana jest w aparacie zawierającym dwa rodzaje pojemników. Ściany stosowanych pojemników pokryte są agonistami stymulującymi aktywację i następczą agregację płytek krwi (zawierające kolagen typu I z dwufosforanem adenozyny lub kolagen typu I z dwuwinianem epinefryny [16]. Na dalszym etapie analizy, krew z pojemników zasysana jest do membrany z mikrootworami, która pokryta jest odpowiednimi agonistami aktywacji płytek. Aktywność płytek mierzona jest ilościowo jako czas do całkowitego zamknięcia mikrootworów membrany i ustania przepływu krwi (tzw. czas zamknięcia - CT). Krótsze CT oznaczają wyższy stopień aktywności płytek, z kolei wydłużone CT wskazują na ich mniejszą aktywność [16].
W ostatnich latach coraz bardziej popularne stają się zagadnienia związane z opornością na leki przeciwpłytkowe, w tym na bardzo popularny w zastosowaniu medycznym kwas acetylosalicylowy (ASA). Opornością na kwas acetylosalicylowy nazywa się zaburzenia adhezji i agregacji płytek krwi, które wynikają z niepełnego zahamowania przez ASA syntezy tromboksanu A2 (TXA2). Wśród potencjalnych przyczyny aspirynooporności zazwyczaj wymienia się nieodpowiednie dawkowanie, interakcje lekowe, różne polimorfizmy genetyczne, zwiększenie pozapłytkowej syntezy tromboksanu bądź zwiększony obrót płytek krwi [18]. W patogenezie powstawania oporności na ASA rozważa się również czynniki genetyczne, a zwłaszcza polimorfizmy genów kodujących syntezę enzymów szlaku przemiany kwasu arachidonowego [19]. Wśród laboratoryjnych metod oceny odpowiedzi na kwas acetylosalicylowy wykorzystuje się metody oparte na pomiarze stężenia tromboksanu A2, a także testy oparte na analizie funkcji płytek krwi [18].
Zdjęcie: wzór strukturalny ASA, http://www.sigmaaldrich.com/catalog/product/sigma/a5376?>
Szybki test funkcji płytek (RPFA)
Test ten umożliwia pomiar agregacji płytek w krwi pełnej z dodatkiem buforu cytrynianowego. RPFA wykorzystuje turbidymetryczny system detekcji optycznej. Agregacja płytek oceniana jest na podstawie interakcji receptora GB IIb/IIIa z mikrocząsteczkami pokrytymi fibrynogenem [17].
Zachodząca w próbce adhezja komórek jest proporcjonalna do liczby dostępnych receptorów płytkowych. Wynik oznaczenia podawany jest w jednostkach odpowiedzi na ASA (ARU - aspirin reaction units). Wynik > 550 ARU definiuje oporność na ASA (oporność na leki przeciwpłytkowe – kwas acetylosalicylowy). Swoistość metody określa się na poziomie ok. 85% [16].
Tagi: płytki krwi, adhezja, sekrecja, agregacja płytek krwi, hemostaza, trombospondyna, luminol, chemiluminescencja, agregometria
wstecz Podziel się ze znajomymi
Recenzje