- Biochemia
- Biofizyka
- Biologia
- Biologia molekularna
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia analityczna
- Chemia nieorganiczna
- Chemia fizyczna
- Chemia organiczna
- Diagnostyka medyczna
- Ekologia
- Farmakologia
- Fizyka
- Inżynieria środowiskowa
- Medycyna
- Mikrobiologia
- Technologia chemiczna
- Zarządzanie projektami
- Badania kliniczne i przedkliniczne
Znaczenie markerów nowotworowych w diagnostyce klinicznej
Tab. Podział markerów nowotworowych, http://onkologia.mp.pl/diagnostyka/show.html?id=99065
W monitorowaniu leczenia wykorzystywany jest np. antygen karcynoembrionalny (CEA) - glikoproteina związana z powierzchnią błon komórek embrionalnych i nowotworowych poprzez glikofosfatydyloinozytol. Antygen ten jest łatwo uwalniany do krwiobiegu i ulega ekspresji we wszystkich gruczolakorakach, występując zarówno wewnątrz -jak i pozakomórkowo. Dotychczas przeprowadzone badania wykazały, że wysoki poziom CEA w surowicy krwi oceniany przedoperacyjnie powinien być traktowany, jako niekorzystny czynnik prognostyczny u chorych na raka okrężnicy, z kolei wzrost poziomu CEA po resekcji nowotworu często jest obserwowany w przypadku wystąpienia przerzutów (głównie w wątrobie). Co więcej, podwyższone stężenie markera w III stopniu zaawansowania klinicznego wykrywane po operacji kojarzone jest z wyższym ryzykiem wznowy i przerzutów [3]. Podczas życia płodowego antygen CEA w znacznych ilościach produkowany jest i uwalniany do krwi przez komórki przewodu pokarmowego oraz trzustki. Następnie, po urodzeniu się dziecka produkcja antygenu ustaje niemal całkowicie, a we krwi osób dorosłych można stwierdzić jedynie jego śladowe ilości [4].
Użyteczność kliniczna i zastosowanie markerów nowotworowych w badaniach przesiewowych
W praktyce klinicznej przydatność oznaczania stężenia danej substancji określa się na podstawie jej czułości, swoistości i wartości predykcyjnej. Jako czułość diagnostyczną określa się prawdopodobieństwo wystąpienia wyniku dodatniego u chorego z nowotworem. Czułość diagnostyczna obliczana jest, jako stosunek wyników prawdziwie dodatnich do sumy wyników prawdziwie dodatnich oraz fałszywie ujemnych [8].
Tagi: markery nowotworowe, wskaźniki nowotworowe, klasyczne metody diagnostyczne, diagnostyka nowotworów, receptory tkankowe, antygeny, hormony, HCG, PSA, EGFR, AFP, CEA, rak prostaty, markery genetyczne, protoonkogeny, geny supresorowe
wstecz Podziel się ze znajomymi
Recenzje