- Biochemia
- Biofizyka
- Biologia
- Biologia molekularna
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia analityczna
- Chemia nieorganiczna
- Chemia fizyczna
- Chemia organiczna
- Diagnostyka medyczna
- Ekologia
- Farmakologia
- Fizyka
- Inżynieria środowiskowa
- Medycyna
- Mikrobiologia
- Technologia chemiczna
- Zarządzanie projektami
- Badania kliniczne i przedkliniczne
Znaczenie markerów nowotworowych w diagnostyce klinicznej
1) AFP (Alfa – Fetoproteina)
Alfa-Fetoproteina wytwarzana jest w wątrobie, przewodzie pokarmowym i woreczku żółtkowym płodu. AFP przenika przez łożysko do krwioobiegu matki, gdzie jej maksymalne stężenie przypada na 32.-36. tydzień ciąży. Norma dla tego markera wynosi 15 ng/ml, zaś stężenie AFP przekraczające wartość 500 ng/ml ma niemal 100-procentową dodatnią wartość predykcyjną dla raka wątrobowo-komórkowego. AFP cechuje się wysoką czułością i swoistością, dając możliwość stosowania oznaczenia, jako badania przesiewowego (np. w grupach wysokiego ryzyka wystąpienia nowotworu wątrobowo-komórkowego) [8].
Wzrost stężenia alfa-fetoproteiny w surowicy obserwuje się również w innych chorobach, m.in. w wirusowym zapaleniu wątroby, u pacjentów z guzami jajnika i jąder wywodzącymi się z komórek zarodkowych, guzami przerzutowymi do wątroby (ok. 5-10% przypadków) oraz nowotworami złośliwymi przewodu pokarmowego (rak trzustki, rak żołądka, rak jelita grubego, rzadziej w raku pęcherzyka żółciowego). Wyższe stężenia alfa-fetoproteiny obserwuje się również u palaczy tytoniu oraz u kobiet w ciąży [2].
2) CEA (Antygen karcynoembrionalny)
Antygen CEA zaliczany jest białek błon komórkowych, którego wytwarzanie zachodzi w okresie płodowym przez komórki przewodu pokarmowego i trzustki. Po urodzeniu jest również w niewielkich ilościach produkowany przez komórki jelit, trzustki i wątroby [8]. Stężenie CEA wynosi poniżej 5 ng/ml u osób zdrowych, niepalących oraz zazwyczaj nie przekracza 10 ng/ml u osób palących.
Antygen karcynoembrionalny cechuje się ograniczoną czułością i swoistością diagnostyczną, przez co zazwyczaj wykorzystywany jest w monitorowaniu leczenia oraz wykrywania nawrotów lub odległych przerzutów. Oznaczanie CEA ma dla powyższych celów jest szczególnie ważne w raku jelita grubego. Dodatnia wartość predykcyjna wzrostu stężenia CEA dla potwierdzenia progresji wynosi ponad 90%. W związku z tym antygen CEA uznawany jest za uniwersalny marker przerzutów nowotworowych [8].
Tagi: markery nowotworowe, wskaźniki nowotworowe, klasyczne metody diagnostyczne, diagnostyka nowotworów, receptory tkankowe, antygeny, hormony, HCG, PSA, EGFR, AFP, CEA, rak prostaty, markery genetyczne, protoonkogeny, geny supresorowe
wstecz Podziel się ze znajomymi
Recenzje